W dniu 27.01.2014 21:02, Grzegorz Niemirowski pisze:

> Tutaj odwołanie jest przez wskaźnik, dlatego nie widzisz kwadratowych
> nawiasów. Wskaźnik pokazuje na jakiś element bufora. Gwiazdką pobieramy
> sobie wskazywany element, a operatorem inkrementującym ++ przesuwamy
> wskaźnik na kolejny element. Wartość, którą pobraliśmy, dodajemy do
> zmiennej Sum. Ta linijka generalnie pracuje sobie w jakiejś pętli. Jeśli
> tablica nazywa się Buff i mamy zmienną indeksową i, wówczas możemy
> zapisać to tak:
> Sum+=Buff[i++];
> I akurat tutaj nie jest to kwestia skracania, oba zapisy są podobnie
> długie.
>

Zapis ze wskaźnikiem stosowałem w związku z optymalniejszym kodem
wynikowym avr-gcc. Przy konstrukcji Buff[i++] umieszczonym w pętli w
kodzie wynikowym za każdym razem był liczony wskaźnik do i-tego elementu
tablicy. Czyli gdy np elementami tablicy Buff były zmienne typu long, to
w pętli za każdym przejściem było liczone wskaźnik do elementu wg wzoru
ptr = adres_bazowy_tablicy_Buff + i * 4; Przy zastosowaniu wskaźnika był
on ustawiany na adres początku tablicy tylko raz przed pętlą, a potem
wewnątrz pętli inkrementację wskaźnika załatwiał jeden rozkaz procesora
ADIW Z, 4

Pozdrawiam
Grzegorz