jotem pisze:
> Załóżmy, że jest OLEK 510, obiektyw 14-42mm, robię głównie krajobrazy i
> pojawia się problem nieszczęsnych chmur, które wychodzą jako biała plama.
>
> Zaczynam od ustawienia S (priorytet migawki) z czasem 1/125 żeby mieć
> względny zapas dla uzyskania wystarczającej ostrości nawet przy najdłuższym
> obiektywie (ze względu na matrycę obiektyw liczy się jako 28-84mm). Pomiar
> światła dla dobrania przysłony - punktowy. Połówką migawki łapię propozycje
> przysłony dla róznych punktów i powiedzmy wychodzi mi przedział f/7,1 - 20.
> Ostatni raz połówką migawki łapię ostrość tego co najważniejsze i przechodzę
> na M (nastawa manualna). Trzeba teraz zdecydować się na jakąś przysłonę i od
> razu widać, że z czegoś trzeba zrezygnować. Wiadomo, że obróbki graficznej
> nie da się uniknąć ale jaki "surowiec" do niej pobrać? Powiedzmy, że to co
> najważniejsze wymaga przysłony f/10, więc zaczynamy od niej i co dalej?
> Szaleństwem byłoby robić zdjęcie dla każdej przysłony z podanego powyżej
> przedziału, więc trzeba wybrać przynajmniej 2. Nie wiem czy moje
> spostrzeżenie znajdzie potwierdzenie ale uważam, że łatwiej pojaśnić obszary
> ciemne niż cokolwiek uzyskać z przebłyszczeń i dlatego następne dwie
> przysłony wybrałbym f/16 i f/13. Można też próbować zmienić kadrowanie tak
> żeby zgubić obszary najciemniejsze ale to zwykle bywa trudne. Dotychczas
> jest tak, że obróbka któregokolwiek zdjęcia nie zadawala mnie do końca i w
> końcu leję na chmurki i zadawalam się tym co jest pod nimi.
>
> W tym miejscu potrzebna byłaby matryca o zmiennej czułości pikseli. Szczytem
> marzeń byłoby aby każdy piksel mógł mieć dopasowaną czułość do jasności. Dla
> najjaśniejszych punktów ISO 100 a dla ciemnych powiedzmy ISO 800. Chyba
> nawet w ERZE nie mają czegoś takiego.

Oto świetny przykład jak można komplikować coś, co jest proste :)

A robi się to tak: tryb manualny, zaczynasz od przysłony - w olku
najlepiej jakieś 6,3, więcej zje dyfrakcja (choć może nie przy kicie),
iso najniższe. Teraz włączysz podgląd histogramu i dosuwasz prawy koniec
(opadającą ''górkę'') do prawej krawędzi, na styk regulując czas. I to
wszystko. O całej dotychczasowej teorii pomiaru światła itd można (i
należy) zapomnieć jeśli tylko nie pstryka się reporterki.

Może się zdarzyć, że zjedziesz z czasem poniżej... no takiego, przy
którym nie utrzymasz stabilnie obiektywu, sam go znasz. Podbijasz wtedy
iso i otwierasz obiektyw. Może też zdarzyć się, że braknie krótkich
czasów - domykasz wtedy przysłonę.

Niezależnie, czy robisz rawy, czy jpg, takie zdjęcie wymaga obróbki
(konkretniej ustalenia dynamiki). Robi się to na oko (już nie na żaden
histogram) spokojnie w domku.

Gdybyś jednak nie chciał dotykać komputera do metody opisanej należy
dodać, że histogram powinien być wycentrowany (i to nie zawsze, bo to
również estetyka), a nie dobity do prawej, a do każdego zdjęcia
niezależnie wypadałoby dobrać kontrast, wb, nasycenie, dominantę barwną,
ostrość, gradację i pewnie o czymś jeszcze zapomniałem. Dlatego jednak
polecam obróbkę w pc.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/wszyscy jesteśmy świrusami.../