Sylwester Łazar wrote:
> 1)Przelotki to fajna rzecz, która zrewolucjonizowała podejście do
> projektowania płytek, zwłaszcza w drugim dziesięcioleciu istnienia
> elektroniki, czyli w latach 1980-1990, kiedy to szyna danych, adresowa i
> sterująca, była podstawą systemów komputerowych. Teraz prym wiodą raczej
> transmisje szeregowe.

Ale jest ich tyle ze bez przelotek ani rusz.

> 2)Niestety technologia pokrycia dziurki średnicy 0.6mm w PCB nie należy do
> chemicznie łatwych, a technologiczna jakość wykonania, jakby się zastanowić,
> to czysta proteza i pięta Achillesa.

Do technologii 'trudnych' to nalezy micro-via. W UK _porzadnie_ zrobi to
jedna firma, badziewnie pewnie z 15-20.
Jesli firma ma problem z porzaadnym zrobieniem przelotki 0.2-0.3mm, to
ja ich _chce_ omijac szerokim lukiem. Myslisz czemu tylko niektore firmy
publikuja zdjecia przecietych plytek?

Ze zwyklymi przelotkami mialem podobne historie w PL. Najtansi
producenci byli... najtansi - duzo plytek niedobrych 'na starcie' i duzo
problemow z popeknymi przelotkami i zle wyplukanymi sciezkami.

> 3)Technologia nie umiała sobie przez 30 lat istnienia elektroniki poradzić z
> tym problemem.

Technologia se poradzila, to ekonomia nie radzi (no bo po co kupowac
drozsze plytki, jak mozna takie same i 2x tansze kupowac).

> 4)Problem mógłby być rozwiązany zupełnie prosto, jednak nie jest stosowany.
> Zamiast napylania należy w dziurę włożyć drut miedziany- srebrzankę, zagiąć
> do z drugiej strony i zlutować.
> Jest to klasyczne podejście realizowane w płytkach dwustronnych bez
> metalizacji otworów, metodą amatorską. Ma ona dwie wady:

Ma dwie wady - cena i rozmiary. Jak ktos napisal nie da sie zautomatyzowac.

> a) w powszechnym mniemaniu brzydko wygląda w stosunku do metalizowanych
> otworów.
> b) jest technologicznie trudniejsza, bo wymaga ucięcia z dwóch stron,
> wygięcia i zalutowania
> W odpowiedzi na pkt. a można powiedzieć, że pogląd ten wynika z dwóch
> czynników.
> Jeden jest taki, że lutowana przelotka jest robiona ręcznie i mało
> precyzyjnie.
> Drugi jest taki, że mając coś ładniejszego (metalizacja otworów), każda inna
> metoda będzie brzydka, bo ma coś dodatkowo na wierzchu.
> W szczególności technologia nitowania nitami też się do tego nadaje.
> Niestety ma ona przydomek: do prototypów i nie są chyba popularne takie
> maszyny CNC, które wykonują przelotki automatycznie z pliku.
> A gdyby tak zautomatyzować tą czynność i dodatkowo generować plik CAM np.
> *.via, w miejsce pliku wierceń najczęściej *.drl który zawierałby informacje
> o przelotkach drutowych:
> rodzaj (tylko otwór, przelotka, rodzaj przelotki: drut/nit ), położenie, kąt
> zagięcia na TOP i BOTTOM, długość końcówek od zagięcia.
> Gdyby zbudować taką maszynę, która umie nawiercić dziurę, uciąć drut i
> dogiąć go do płytki według pliku, to problem sprowadzał się do wyrzucenia z
> procesu technologicznego metalizacji i poszerzenia funkcji wiertarki
> sterowanej numerycznie.

Nie ma sensu. Lepiej porzadnie zrobic przelotke - tylko ze plytka nie
bedzie juz najtansza (ale chyba dalej bedzie tansza niz potraktowana
takim automatem).

W Twoim przykladzie z dojarka zastanawia mnie czemu plytka nie byla
malowana? U mnie jako standard w kazdym wyrobie jest malowanie plytki
(oprocz laserow, ale te to pracuja praktycznie w sterylnych warunkach).
Malowanie plytek (przynajmniej dla mnie) mocno zmniejszylo ilosc uszkodzen.

> Podsumowanie:
> Widzę, że w swojej krótkiej historii (tak od 1970 można przyjąć dla prostych
> obliczeń) elektronika poszła często w niewłaściwych kierunkach,
> zadawalając się marną technologią, która być może ładnie wygląda, ale jest
> jedną z przyczyn uszkodzeń urządzeń.
> W dobie spadających samolotów i zabitych z tego powodu ludzi, nie jestem
> przekonany, czy projektant urządzeń lotniczych może spać spokojnie,
> projektując płytę z przelotkami metalizowanymi w ilości powiedzmy 500 szt.
> na jednej płycie i pakując to do samolotu.

Producent 500szt plytek do samolotow nie bedzie brac najtanszych plytek.
Producent 10k plytek do dojarek bedzie brac najtansze z najtanszych.

> Żadna czarna skrzynka nie zarejestruje faktycznej przyczyny uszkodzenia,
> jeśli przelotka zacznie "przerywać".
> Jeśli chodzi o samą technologię metalizacji, zdaję sobie sprawę, że samo
> pokrycie metalem otworu, nie jest tak patologiczne. choć dość trudne
> zwłaszcza w procesie kontroli . Patologiczny jest wąski styk przelotki z
> ścieżką miedzianą.

Ale to jest patologia robiona przez plytkarnie na wlasne zyczenie.

> Styk, a nie zakładka. I to mam właściwie na myśli.
> Moja diagnoza dotycząca przelotek jest niejako częścią mojej wrogości do
> wszelkiego rodzaju złącz i styków w elektronice jak. np. przekaźniki,
> podstawki, szybkozłączki, złącza zaciskane, trymery rezystancyjne, switche,
> izostaty, styki obrotowe itp.
> Co o tym sądzicie?

O przelotkach j.w.
O stykach/szybkozlaczkach - uzywac _odpowiednie_ do _odpowiednich_
zastosowan, a nie zlacza IDC do pracy na zewnatrz...

--
Jerry1111