W dniu 2014-01-06 14:12, Mariusz [mr.] pisze:
>
> "mt" <f...@i...pl> wrote:
>
>>> Widzę, że dziś dzień bez produktywnych dyskusji ;)
>>
>> I wciąż takim pozostaje.
>
>
> Wyraźnie nie zrozumiałeś. Na starcie zaznaczam, że myśl jest czysto
> teoretyczna, a że dziś nie widzę żadnej wymiany wiedzą i poglądami (więc
> tym bardziej jakiejś wartościowej), to i taki teoretyczny wątek nikomu
> nie powinien przeszkadzać. Ale jak masz fobię, to możesz się wyłączyć. :)

To raczej ty niewiele rozumiesz, bo coś takiego już było w produkcji
chociażby we wspomnianym GH1 czy np. w LX3, więc jeżeli zajęło ci 5 lat
na to, aby zrozumieć ideę, to gratuluję.

> Do tego dochodzą kilkuprocentowe różnice w lepszym wykorzystaniu
> rozdzielczości szkieł (co przy wciąż mikromatrycach nie pozostaje bez
> znaczenia - cały czas jest to jazda na limicie i nie ma zapasu do
> marnotrawienia lekką rączką)...

Że niby jak? Jak wytniesz fragment o innych proporcjach z koła
obrazowego to niby lepiej wykorzystujesz rozdzielczość szkieł?
Zakładając, że chciałoby się maksymalnie wykorzystać koło obrazowe, to
najlepiej byłoby wstawić matrycę opisaną na tym kole a nie wpisaną w
nie. Wtedy można sobie dowolnie wybierać proporcje i nie trzeba tworzyć
"osobnych podsystemów". Zarówno przy proporcjach mocno panoramicznych
jak i zbliżonych do kwadratu nic w kwestii szumów się nie zmienia, mimo
że aktywna powierzchnia światłoczuła ulega zmianie, ale piksele przez to
nie rosną, zmienia się tylko obszar wykorzystania matrycy i kąty
widzenia w poziomie i pionie (bo po przekątnej też się nie zmieniają).
Powtarzam, ameryki nie odkryłeś, matryce "multi-aspect" większe od koła
obrazowego już były.


--
marcin