J.F. <j...@p...onet.pl> wrote:
>
> Jak pamietam, to polibuda miala jakis program obliczajacy uklady
> elektroniczne na Spectrum.
> Na niewielka ilosc wezlow dawal rade.
>
> Spectrumowy Basic byl bardzo wolny, a specjalistow od assemblera
> jeszcze bylo malo ... ale pare minut na obliczenia to ciagle szybciej
> niz wycieczka do ZETO ...

Gdzies w 1983 na PWr popelnilem program do obliczania obwodow.
Pisalem go na ZX81 z modulem 64k (56k bylo uzywalne, reszta
zaslonieta przez ROM). Metoda byla glupia, ale to chcial
prowadzacy (w skrypcie to byla "metoda topologiczna").
Z grubsza sprowadzalo sie to do rekursywnego rozwijania
wyznacznika, ale jak byly rownolegle elementy to sie
liczylo kazdy osobno. Zaleta bylo ze dostawalo sie
wzor (ze wspolczynikami zmiennopozycyjnymi). Pod
koniec semestru wymyslilem lepsza metode, ale bylo
za pozno zeby zmieniac program.

Ten program nalezalo pisac w Pascalu, byla rekursja
i manipulacje na listach. W Basicu mialem tablice
robiace za stos, przed i po wywolaniu trzeba bylo
kopiowac parametry...

Nie wiem czy moj program byl dalej uzywany. Czesc
planowanych funkcji nie dzialala (nie zdazylem ich
zdebugowac). Obkomentowalem program jak sie dalo,
ale znajac zycie gdyby ktos inny mial to poprawiac
to wolaby zaczac od poczatku.

Co do czasu obliczen: moj program robil sporo obliczen
zmiennopozycyjnych. Inny jezyk mogl cos zmienic
szybkosciowo gdyby mial lepsza bibliteke zmiennopozycyjna.
Ewentualnie robic obliczenia stalopozycyjnie.
Tak jak zostawilem program to byl max do 6 wezlow,
glownie z powodu czasu obliczen (kilka minut). Lepsza
metoda powinna zredukowc czas do kilku sekund.

W tym czasie na PWr powstalo sporo kodu na ZX81, np.
procedury do oblicznia funkcji Bessla. Alternatywa
moglo byc liczenie na kalkulatorze, zajmujace setki
czy tysiace razy wiecej czasu lub wycieczka do
centrum obliczniowego, rzedu 20 min z powrotem
(ZETO bylo daleko i raczej nie wchodzilo w gre).

--
Waldek Hebisch