Pan Konrad Anikiel napisał:

> W sensie że ktoś ponownie zacznie produkować. Wytworzenie takiego
> kolanka z alu to żadna sztuka, więc drogie by nie było. W swojej
> kuchni miałbym czym to zrobić seryjnie i powtarzalnie :-)

Produkt czekoladopodobny w opakowaniu zastępczym pewnie jeszcze
łatwiej. Ale nie spodziewam się, że na takie rzeczy szybko pojawi
się moda pozwalająca producentom zbić fortunę.

> No dobra, ale tak na poważnie, to w Polsce jest stosunkowo wysokie
> ciśnienie w sieci wodociągowej. Są miejsca na świecie gdzie pół
> bara i dość. A w Polsce, przy typowych sześciu, to trzeba mieć
> ułańską fantazję z tym amelinium :-) Wiem wiem, kolanko z alu można
> było odlać bez odlewni, a żeliwo to już przemysł. Który w PRLu był
> jaki był...

No to przecież od razu napisałem, skąd się takie kolanka wzięły.
Zresztą z mosiężnymi podobnie -- ich istnienie w przyrodzie nie
jest niczym uzasadnione, poza tym, że rzemieślnik z PRL był
w stanie je zrobić i sprzedać z zyskiem. Mimo materiału dużo
droższego, niż żeliwo.

Przy czym ja bym się nie obawiał, że one pękną akurat dlatego,
że w instalacji culaitung będzie wzmożony. One uszkadzały się
mechanicznie w trakcie skręcania. A w czasie dalszej pracy może
im się coś złego przytrafić na przykład wtedy, gdy na tej samej
rurze droselklapa jest tandetnie zablindowana i ryksztosuje,
a przenoszące się drgania powodują pęknięcia.

--
Jarek