Pan Konrad Anikiel napisał:

>>>>>>>> Dzisiaj pan Telewizor powiedzial ze zaczynamy stawac sie eksporterem
>>>>>>>> gazu ziemnego. Niemcom musi gul wielkosci nieduzego jablka wychodzic.
>>>>>>>
>>>>>>> Ale dokad eksportujemy ?
>>>>>>> Do Niemiec, na Ukraine ?
>>>>>>>
>>>>>>> Z tym gulem to pewnie przesada, kropla w niemieckim rynku.
>>>>>>
>>>>>> Mogli nawet powiedzieć, że do Rosji. Ale kto by tam wierzył zepsutemu
>>>>>> telewizorowi.
>>>>>
>>>>> Kiedyś było zepsute radio. Do kiedy Polacy wierzyli w nasze mocne sojusze
>>>>> i że co prawda Hitler nas rozwalił, ale na wiosnę to już będzie po nim?
>>>>
>>>> Przykłady zapewne można mnożyć. Ale morał jest jeden -- jak co zepsute,
>>>> to już nie należy temu wierzyć. Bo żaden z tego pożytek, gdy od czasu
>>>> do czasu działa jak niezepsute. To stara zasada, powinna być znana każdemu
>>>> inżynierowi.
>>>
>>> Ja mam inny morał: wierzyć nie należy a i tak wierzą. A widziałem już
>>> takich co nie wierzą.
>>
>> Jeśli z jednej historyjki da się wyciągnąć więcej niż jeden morał -- to
>> dobrze. Zjawisko to można po inżyniersku nazwać zyskiem moralnym i opisać
>> współczynnikiem o wartościach większych od jedności. Ale ten powyższy
>> to ja znałem już wcześniej. W bardziej znanym ujęciu brzmi on: na dwoje
>> babka wróżyła.
>
> O ile ten zysk moralny nie jest tylko listkiem figowym przysłaniającym
> stratę materialną- to zgadzam się. Niestety widzę tendencję przeciwną.
> Jeszcze gorzej jak za to się bierze Pan Telewizor. Wtedy babka sobie,
> wróżby sobie.

Mając na uwadze oszczędności materialne (i materiałowe), nie należy mnożyć
morałów nad potrzebę. Zamiast tego ostatniego mamy w katoaligu wyrobów
gotowych inny: dziad swoje, baba swoje.

--
Jarek