Piotr Wyderski pisze:
> AlexY wrote:
>
>> Takich rzeczy się zwyczajnie nie robi wprost z portu GPIO.
>
> Bez wyraźnego powodu technicznego, a "jedynie" z przyzwyczajenia
> i powodów ekonomicznych związanych ze skalą. Ja nie mam żadnego
> problemu z wyobrażeniem sobie banku dedykowanych pinów do
> sterowania MOSFFETami, skoro mam piny do sterowania np. LEDami.
> Tym bardziej, że co nowsze procki pracują na 1,8V i niżej,
> a wyprowadzenia 3,3V są obsługiwane przez wbudowane translatory
> poziomów. A skoro się dało zrobić translator na 3,3V, to da się
> zrobić i na 12, albo 24. Kwestia "chcenia" producenta.

Uniwersalność albo specjalizacja, uniwersalne mikrokontrolery wymagają
międzymordzia coby dopasować do kontrolowanego obwodu, specjalizowane są
dostosowane do określonych warunków, np wysokie napięcie ale mały prąd i
częstotliwość, wysoka częstotliwość i spory prąd ale małe napięcie, to
już jest robione pod konkretne projekty.

>> Ewentualna awaria z powodu przepięcia zatrzyma się na obwodzie w którym
>> awaria wystąpiła, jak podepniesz się wprost do GPIO to go sfajczy i
>> losowo może lecz nie musi wykonać niechciane aktywności na innych
>> wyjściach.
>
> Dokładnie to samo będziesz miał, gdy padnie driver. W szczególnym
> przypadku może paść tlenek bramkowy i driver dostanie pełnym
> napięciem drenu, które przejdzie przez martwe już obwody drivera
> i uwali sterujący nim GPIO. Awaria to awaria i nie ma znaczenia,
> gdzie się fizycznie znajdował driver.

Zgadza się, jak piorun walnie nie ma zmiłuj, już kilka urządzeń
naprawiałem gdzie ktoś zamiast trafa 240/24 podpiął bezpośrednio 240,
poszło troszkę więcej niż bezpiecznik i zabezpieczenie przepięciowe. Ale
na najczęstsze usterki scalak drivera ratuje resztę układu.

>> Oczywiście są mikrokontrolery z wbudowanymi driverami ale to są układy
>> robione pod zamówienie i nie są dostępne w handlu.
>
> No ale co z tego, Twoim zdaniem, właściwie wynika?

To co wspomniałem powyżej, uniwersalność albo specjalizacja.

> Kontrprzykład: Żona kupiła niedawno córce pianinko. A że nie zwróciła
> uwagi, że nie ma regulacji głośności, to już po pierwszym dniu pojawiło
> się krytyczne zadanie dorobienia jej. Po otwarciu obudowy okazało się,
> że pianinko składa się z *czterech* elementów elektronicznych:
> procesora, głośniczka i dwóch czerwonych LEDów migających oczami pieska
> na obudowie. Jak dla mnie ideał projektu układu elektronicznego, bo
> sam mam zwyczaj mierzyć stopień skomplikowania układu elektronicznego
> nie liczbą "zmarnowanych" tranzystorów, tylko liczbą elementów na
> płytce. Każdy element, w szczególności jego wyprowadzenia, to
> potencjalne miejsce awarii, więc układy w tym sensie proste są po prostu
> bardziej niezawodne.

To jest właśnie przykład specjalizacji, scalak zapewne żaden popularny
atmel czy pic tylko coś egzotycznego do czego nie ma nawet dokumentacji?
Z niezawodnością jak najbardziej się zgadzam. Jednakże jako że obecnie
robię w przemysłówce gdzie koszt jednej płytki to są tysiące ojro a nie
pianinko za 2zł, to dostrzegam pozytywne strony wymiany uwalonego
drivera, zwykle nie ma możliwości skopiować programu do proca przez co
nie ma możliwości naprawy tak zbudowanego urządzenia.


--
AlexY
http://faq.enter.net.pl/simple-polish.html
http://www.pg.gda.pl/~agatek/netq.html