Pan Marek napisał:

>> Gdy liczna kanałów, na których pracowały nadajniki wzrosła
>> do dwunastu, wprowadzono przełącznik bębnowy, który upraszczał
>> logistykę. Wybierało się nim kanał lokalnego nadajnika, a potem
>> gałką dokładniej stroiło częstotliwość.
>
> Ale wkrótce pod koniec lat 70 w niektórych województwach zaczęto
> nadawać program 2 poza kanałami 1-12 (np. bydgoskie) i stanowiło
> to problem, bo te telewizory z serii kamieni szlachetnych (Koral,
> Ametyst itp) miały dość długą żywotność, mimo że nie były już zbyt
> nowoczesne w tym okresie ale nadal bardzo powszechne. I wtedy właśnie
> ci posiadacze tych tv byli odcięci od programu 2, bo był "poza
> bębnem".
> Pamiętam, że krążyły wtedy opowieści o jakimś mitycznym urządzeniu
> (mitycznym bo wtedy praktycznie nieosiągalnym w handlu) do tych tv
> nazywanym "przystawką", które miało umożliwiać odbiór programu 2
> nadawanego na kanałach 21-60 na tych starszych tv. Pamięta ktoś co
> to była za przystawka i jak ona działała?

Tego punktu widzenia (przełączanie kanałów, zwłaszcza zdalne), nie
był to problem, lecz duże ułatwienie. Chodzi oczywiści o osobną
głowicę UHF. Nowsze telewizory miały miejsce na nią i przełącznik
VHF/UHF. Ten, gdy ktoś chciał, łatwo mógł zastąpić choćby
przekaźnikiem.

> Acha i pamiętam też urządzenie, które wyglądało jak UPS i tak samo
> było wpinane w szereg w zasilaniu z tv. Nazywało się toto chyba
> "stabilizator", miało w środku konkretny transformator (przez co
> sporo ważyło) wyłącznik on/off. Na czym polegała ta stabilizacja?
> Chodziło o stabilizację wahań napięcia 220V na wsi (często tam było
> poniżej normy), jeśli tak to na jakiej zasadzie to urządzenie
> działało?

Różnie tam takie chytre magnetyczne wzmacniacze. Ale widziałem też
wynalazek opaty o bareter. Bareter symulowany przez trzy ogromne
żarówy. Czy to faktycznie stabilizowało, tego nie wiem. W każdym
razie była to amatorska konstrukcja. Dzisiaj by cieszyła oko każdego
audiofila.

--
Jarek