W dniu 2019-05-13 o 18:18, Starzec z Gór pisze:

>> A te "fabryki" gdzie są? Jak się do nich dostać? Czy są dużo tańsze od
>> minilabów?
>
> CeWe Foto na ten przykład.
>>

>
> Po pierwsze, nie skalibrować tylko skorygować.

Tor "wywoływania cyfrowego" jest w pełni kalibrowany - nie korygowany.
Efektem kalibracji jest plik podobny do ICC zwany w terminologii Adobe
"profilem". Kalibracja jest sprzętowo - software'owa. Korekcja jest
skutkiem kalibracji.

W pełni świadomie użyłem słowa "skalibrować". A to dlatego, że człowiek
przy maszynie, mając do dyspozycji jakiegoś JPG z przypadkowym balansem
bieli zwyczajnie nie jest w stanie przeprowadzić procesu kalibracji po
to by móc poprawnie skorygować cokolwiek.

> Po drugie, jeżeli chcesz mieć idealnie wierne oddanie koloru na printerze, w
stosunku do tego co oddajesz do naświetlenia, to kalibrujesz sobie swoją stację
roboczą pod kątem maszyny na której twoje pliki będą naświetlane.

W DTP żadnej stacji roboczej nie kalibruje się pod kontem maszyny :-D
Jeśli tak miałoby być, to aparat fotograficzny też musiałby być
"skalibrowany pod kątem maszyny". Jest dokładnie odwrotnie niż piszesz:

1. Korygujesz (profilujesz) plik RAW do danego oświetlenia sceny
usuwając jednocześnie błędy nieliniowości matrycy oraz zafarbu światła.
Kalibracja nie bierze w żadnym przypadku pod uwagę właściwości monitora,
stacji roboczej, maszyny drukującej. Brana jest pod uwagę _WYŁĄCZNIE_
liniowość odwzorowania kolorów.

2. Kalibrujesz monitor, ewentualnie czynisz to na karcie graficznej,
tworząc z pomiarów spektralnych plik ICC. Monitor nic "nie wie" o
maszynach drukujących. Brana jest pod uwagę _WYŁĄCZNIE_ liniowość
odwzorowania kolorów.

3. Kalibrujesz maszynę drukującą / naświetlarkę czy co tam chcesz.
Maszyna nic "nie wie" o aparacie fotograficznym, monitorze. Brana jest
pod uwagę _WYŁĄCZNIE_ liniowość odwzorowania kolorów.

4. Jak już wszystko jest liniowe, to dopiero wtedy bierzesz się za
obróbkę zdjęć. W tej fazie kompletnie nie interesują Cię możliwości
maszyny drukującej, bo istnieje założenie, że grafika ma być
_UNIWERSALNA_ a nie pod konkretną maszynę.

5. Na końcu przeprowadzasz proofing. Dopiero wtedy nanosisz warstwy
korygujące na oryginalną grafikę, której nie niszczysz żadnymi
zabiegami. Sprawdzasz, w tym procesie, które kolory wykraczają poza
gamut maszyny i podejmujesz liczne decyzje jak zmodyfikować te obszary
... i/lub obszary bezpośrednio przylegające do nich (bo i takich technik
się używa).

Gdyby którykolwiek grafik w firmie, w której pracuję postępowałby
zgodnie z Twoimi zaleceniami - pewnie dostałby żółte papiery, i to po
korekcji ICC :-D


> jeżeli masz tak "skalibrowane" pliki, to laborant puszcza twoje zdjęcia z wyłączoną
korektą i tyle - i nie ma problemu.

Ja bym powiedział inaczej - operator maszyny w najlepszym przypadku by
natychmiast zapłacił za spierniczony nakład gdyby wyłączył korektę.


>
> To że matryca może przekłamywać, to jest inny wątek tej dyskusji. natomiast
uzyskanie poprawnej kopii zdjęcia, które mam przed oczyma, powiedzmy wiernej w 99% na
sprawnym printerze to nie jest żadna sztuka. Robiłem to przez kilka lat codziennie i
nie miewałem reklamacji.

Więc może mały challenge? Udostępnię plik z konkretnymi barwami.
Szachownicę. Ty wydrukujesz je ze swoimi zabiegami na swoim sprzęcie, a
ja na swoim. Potem spektrometry w garść i pomierzymy odchyłki. Wchodzisz
w to?


--
Pozdrawiam,
Marek