Pan J.F. napisał:

>>>> Zawsze mnie zastanawiało jaki jest sens tej komedii (nie Barei,
>>>> tylko tego rytuału z odciskaniem pieczęci w plastelinie). Co ma
>>>> zrobić urzędnik, który przychodzi rano do pracy i widzi zerwaną
>>>> pieczęć? Wzywać służby specjalne, które przed jego wejściem
>>>> sprawdzą, czy ktoś nie naruszył we wnętrzu jego urzędniczego
>>>> dobrostanu?
>>> A czemu nie ?
>>> A co najmniej przelozonego i ewentualnie komisje.
>> A co to daje? Co może stwierdzić komisja ponad to, że plomba jest
>> naruszona? Będzie domniemywać, że ktoś się wkradł i zrobił coś złego?
>
> otwory komisyjnie, dokona ogledzin, spisze protokol, przeslucha
> portiera :-)

Zawsze to jakieś atrakcje w nudnej robocie. Można sobie takie
przedstawienie organizować choćby i dwa razy w tygodniu.

> Jakby jednak ktos sie wlamal, to w ciemnej d* sa - w srodku
> wywalone szafy, okna zamkniete, a plomby przy wejsciu nie
> sprawdzili i naruszenia nie zglosili :-)

Sprawdził, sprawdził, wyglądała na nienaruszoną. Odciśnięta
podrobioną pieczęcią. Kto mu teraz udowodni, że tak nie było?

To oczywiste, że system wydumali ludzie, którzy koniecznie
chcieli wymyślić coś poważnego, ale nie wiedzieli jak się za
to zabrać. Słyszeli coś o pieczęciach, o plombach, ale nie mieli
pojęcia jak to działa. Od czasów starożytnych pieczętowano listy
powierzane nie do końca zaufanym osobom. Posłaniec wiózł papier
zamknięty lakiem z odciskiem sygnetu. I albo dowiózł w całości,
albo skracano go o głowę. Więc strzegł listu jak tylko potrafił.
Pieczęcie pozostawione same sobie w miejscu publicznym, to już
całkiem niedawny pomysł.

Jarek

--
I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie
trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór,
a cały księżyc stał się jak krew.