Mam pytanie do osób w większym stopniu niż ja ogarniających zachowanie
kompilatorów języka C. Właściwie chcę się upewnić, że moje rozumowanie
jest słuszne.

Pisze obecnie pewną bibliotekę, której głównym elementem będzie maszyna
stanów. Jednym z jej głównych zadań będzie przetwarzanie i przesyłanie
dalej wiadomości wrzucanych do bufora pierścieniowego.

Od strony użytkownika będzie to wyglądało w ten sposób, że w dowolnym
momencie w programie będzie musiał wywołać funkcję, która będzie
wyglądała mniej więcej tak:

send(const char* str);

Wskaźnik str zostanie zapisany w buforze cykliczny, gdzie będzie czekał
do momentu, aż maszyna stanów będzie gotowa go odczytać i przesłać
dalej. W przypadku danych zapisywanych w RAM-ie siłą rzeczy trzeba
będzie więc zadbać, żeby żyły odpowiednio długo i np. nie znikły ze
stosu. Konieczne będzie więc używanie tablic globalnych albo lokalnych
statycznych.

A co w sytuacji, kiedy będę chciał wysłać po prostu wartość podaną
wprost w argumencie funkcji, np.?

send("przykladowy tekst");

Co w takiej sytuacji zrobi kompilator?

1. Zapisze tekst bezpośrednio we flashu i przekaże funkcji wskaźnik na
początek łańcucha zapisanego w pamięci nieulotnej.
2. Przed wywołaniem skopiuje wartość z flasha na stos i przekaże
wskaźnik do miejsca w pamięci RAM - po zwinięciu się stosu zawartość
może zostać nadpisana.
3. Zachowanie nie jest jasno zdefiniowane i zależy od innych czynników.

Oczywiście mówimy o w miarę współczesnym, 32bitowym mikrokontrolerze, z
jedną przestrzenią adresową dla flasha/RAM-u.

Najbardziej logiczna wydaje mi się opcja pierwsza, ale jak mówię - wolę
się upewnić.