Eneuel pisze:

>>> ale z jakiegoś powodu lądowanie
>>> rozpoczął dopiero w połowie pasa.

>> "Z jakiegoś powodu"
>> Może jeszcze nieznanego?

> Raczej znanego -- wolał nie lądować po omacku... Był tuż przed pasem na
> bezpiecznej wysokości, pewny swego położenia i zszedł nisko, by zobaczyć
> pas pomimo mgły a (jak wyżej napisałeś) sekunda lotu to kilkadziesiąt
> metrów przed siebie, więc schodzenie w dól (nawet ze 100 metrów) musi
> przesunąć lądowanie o kilometr czy dalej...


http://solidarni2010.pl/33064-swiadectwo-artura-wosz
tyla-jak-niszczono-pilotow-po-10-iv.html

moje minimum, jak i lotniska wynosiło 100m podstawy chmur
z widzialnością 1000m. Decyzję o zniżaniu się poniżej wysokości
decyzji i lądowaniu podjąłem po uzyskaniu kontaktu wzrokowego
ze światłami podejścia i ziemią zanim samolot osiągnął wysokość
minimalnego zniżania dla tego lotniska równą 100m nad poziomem
lotniska przed osiągnięciem pozycji na ścieżce nad BRL (Bliższa
Radiolatarnia, która oddalona była od progu pasa 1100m).

Co takiego złego w moim opisie?

Krzysztof Halasa pisze:


E>> Raczej znanego -- wolał nie lądować po omacku... Był tuż przed pasem
E>> na bezpiecznej wysokości, pewny swego położenia i zszedł nisko,

K> ... poniżej dupuszczalnej wysokości minimalnej - zapewne znacznie
K> poniżej i przy panującej kilkukrotnie mniejszej widoczności poziomej
K> niż minimalna.

Ilokrotnej?

>> by zobaczyć
>> pas pomimo mgły a (jak wyżej napisałeś) sekunda lotu to kilkadziesiąt
>> metrów przed siebie, więc schodzenie w dól (nawet ze 100 metrów) musi
>> przesunąć lądowanie o kilometr czy dalej...

K> Byłby głupi gdyby tak robił. Jeśli to nie jest oczywiste to nie
K> wiem co jest.


--
Ene