Dnia Tue, 11 Mar 2025 08:36:17 +0100, MKi napisał(a):

> W dniu 2025-03-07 o 16:12, Adam pisze:
>>
>> A pamięta ktoś, jak były autoryzowane (o ile były) płatności pierwszymi w
>> Polsce kartami? Tymi, co w sklepie/restauracji itp dawało się
>> kelnerowi/sprzedawcy, a oni to przepuszczali przez "wyżymaczkę". Podpis był
>> rodzajem autoryzacji?
>
> Pamięta. Miałem imprinter od ś.p. Polcardu. Rok 1997.
>
> Dla małych kwot sklep dysponował listą zastrzeżonych kart
> - przysyłali chyba co kwartał coraz grubszą książeczkę.
>
> Powyżej progu telefonicznie. Dzwoniło się na infolinię, dyktowało
> numer karty, datę ważności i kwotę, druga strona odpowiadała
> kodem autoryzacji który trzeba było wpisać ręcznie na ten druczek
> z odbitym numerem karty.
>
> Potem te druczki wysyłało się do Polcardu i po pewnym czasie
> przychodził przelew. Pomniejszony o prowizję 4,8%.
>
> Była też instrukcja jak obserwować klienta gdy się podpisuje,
> czy to jest rutynowy podpis czy niewprawne rysowanie - bo zgodność
> podpisu na karcie i na druczku to była podstawa.
>
> Pamiętam, że razem z tymi książeczkami przysyłali materiały
> motywujące, jak to jakiś bystry sprzedawca połapał się na
> niezgodności podpisu, złapał złodzieja za rękę i dostał
> nagrodę od akceptanta kart.
>

Ciekawe historie :)

Tak z "obserwacji klienta":

W pewnej polskiej filii jakiejś zagranicznej firmy swego czasu instalowałem
Optimę.
Do niej dołożono zbliżeniowe RCP na bramie firmy.
Dodatkowo w cieciówce na bramie był monitor, który pokazywał fotkę z Optimy
w momencie, jak pracownik machnął kartą przed czytnikiem na bramie.

W firmie zaczęły znikać rzeczy.
Sprytny cieć razu pewnego zobaczył niezgodność fotofrafii na monitorze z
osobą wchodzącą. W ten sposób złapali złodzieja.


--
Pozdrawiam.

Adam