Pan J.F. napisał:

>> Miałem kiedyś rezonator kwarcowy 15625 Hz (odchylanie poziome).
>> Trójpunktowy, w postaci czworokątnego graniastosłupa, taka trochę
>> grubsza zapałka. Elektrody z napylanego złota. Zamknięty w szklaną
>> bańkę jak lampa elektronowa, z takimi też wyprowadzeniami, wszystko
>> można było dokładnie przez szkiełko obejrzeć. Stłukł mi się
>> biedaczek.
>
> A potem taki kwarc na zlom, bo kolor wymaga wiekszego :-)

Przypomnaił mi się taki zasuszony docent z Politechniki Warszawskiej,
z lat osiemdziesiątych. Ten to dopiero miał wielki kwarc! Trzymał
w swoim pokoju coś jak słój do kiszenia ogórków, w środku ogromny
kryształ na drucikach czy sprężynkacho. Lubił opowiadać jak to tam
w środku temeratura stabilna o i ile to gibnięć w ciągu całego roku
najwyżej może pomylić się ten jego oscylator. Gibał się z wolna ten
olbrzym, więc niewielkie liczby tym bardziej robiły wrażenie.

> Swoja droga ... jesli to jest 315/88*1MHz, to ciekaw jestem, jak
> zrobili to /11 w latach 50-tych.
> Niby komputery juz jakies byly, to przerzutniki i liczniki tez byly,
> tudziez jakies fajne lampy liczace ..

Oni w ogóle planowali coś dzielić? Raczej wątpię. Myślę, że to tylko
taka numerologia, chcieli, by liczby ładnie wyglądały na papierze.
15625 Hz bardzo łatwo uzyskać z oscylatora 1 MHz -- wystarczy podzielić
przez 64 (sześciokrotnie przez dwa). A jednak ktoś ten pozłacany kwarc
wykonał.

--
Jarek