wtorek, 31 maja 2022 o 23:06:56 UTC+2 heby napisał(a):
> On 31/05/2022 22:57, J.F wrote:
> > Ale mapowanie pamieci chyba powinien miec
> Nie. Jesli masz dużo ramu, to po co coś gdzieś mapować. Masa OSów
> działała bez tego.

Masa OSów pozwalała też na uruchomienie tylko jednego procesu na raz
i też "działała bez tego". Tylko kijowo.
Tzn. jak wystarczało to w porządku - ale często "wystarczało"
w takim sensie, jak mówił Henry Ford: "gdybym spytał moich klientów,
czego potrzebują, odpowiedzieliby, że szybszych koni".
Ja też długo puszczałem na 386 z 4MB RAM DOSa i się męczyłem,
żeby było wolnych 620kB pamięci "konwencjonalnej" - a obok megabajty puste leżały.
Były oczywiście protezy w rodzaju TSRów - które trzeba było usuwać,
żeby jakąś lepszą grę uruchomić.
Do dziś zachodzę w głowę, w czym był problem, że potrzeba 620kB, a 600kB nie
wystarczy.
Przecież pliki są na dysku...

No i jeszcze OS nie musi się męczyć, żeby program załadować w jakieś inne miejsce
pamięci
niż to, na jakie był skompilowany.
Choć hmm, czy DOS tak musiał robić? I tak był jednozadaniowy, a ew. drivery można
było ładować
na koniec pamięci, więc programy użytkowe zawsze mogły się ładować od tego samego
adresu
(żeby było trudniej, oczywiście nie mogło to być zero).
Oczywiście *.com można było relokować po różnych segmentach ;> (choć to raczej śmiech
przez łzy).