W dniu niedziela, 24 lutego 2019 17:11:23 UTC+1 użytkownik Sebastian Biały napisał:

> Widzę po necie że istniały komputery CP/M z 64kB RAM. Zakładając że choć
> troche tego ram było zastapione ROM (np. bios) to pytanie brzmi: czy w
> CP/M dało się w jakiś sposób uzyskać te *prawie* 64kB dla programu usera
> czy też BIOS, BDOS i interpreter zajmowały zawsze swoje i dla programów
> zostawało mniej?
>
> Szukam sobie po stronach o cp/m i jakoś nie znalazłem informacji że np.
> istniało jakieś api do stronicowania pamięci.
>
> Wstępnie zakładam że BIOS mógł być w ROM ale BDOS i interpreter były w
> ramie i nie dało się ich wyłączyć.

Wracając do oryginalnego tematu.
CP/M był na 8080 bez żadnych wynalazków typu stronicowanie.
System zajmował:
- 256B od adresu 0,
- oraz licząc od 0xffff do tyłu BIOS i BDOS - tyle, ile było trzeba.

System był jednoprocesowy, więc cała pozostała pamięć była do dyspozycji dla jednego,
działającego w danym momencie procesu.
Czy był to interpreter poleceń CCP (czyli trzecia część CP/M) czy inny proces, który
mógł się ładować w miejsce CCP (i po zakończeniu tego procesu odpowiedni system call
ładował CCP z dyskietki do pamięci) - wszystko jedno.
Ale żaden program nie mógł ruszyć pamięci BIOSu i BDOSu - nic mu oczywiście fizycznie
nie zabraniało, ale jak to zrobił, to prędzej czy później komputer wymagał resetu.
Czy kod BIOS i BDOS siedział sobie w RAMie czy ROMie, to już inwencja projektanta
konkretnego komputera.
Pewnie nawet tak by się dało zadrutować, żeby adresy 0x0000, 0x0001 i 0x0002 dawały
zawsze odpowiednią komendę JMP - tyle że to też trzeba by przełączać.
Dynks polegał na tym, że przy starcie komputera ten akurat JMP nie dawałby dobrego
efektu - potrzebny był taki JMP, co skoczy do bootstrapu, który oczywiście może być w
ROM, ew. odłączanym, albo pozostającym i marnującym przestrzeń adresową.
Zastanawiałem się, jaką minimalną wielkość może mieć taki bootstrap - oraz ile z
niego musi być na adresie 0 (ciekawe, czy to z powodu CPM 8086 nie zaczyna po resecie
wykonywać kodu od 0 tylko od bodajże 0xf0000?)?
Pewnie na adresie 0 wystarczą 3 bajty, czyli odpowiedni JMP (w razie czego dałoby się
to przy każdym starcie komputera wprowadzać przełącznikami na płycie czołowej ;) a
reszta w ROM.
Ale jakby nie było ROM - to ile czasu musiałoby trwać takie wprowadzanie bootstrapu?
Może dałoby się skorzystać z jakiejś funkcji BIOS CP/M, gdyby był w ROM - np. tego
odczytu sektora, wtedy wystarczyłoby wprowadzenie parametrów, wywołanie tego syscalla
i skok do wgranego sektora...