Pan J.F napisał:

>> Pamiętam tarcze (lata 70) zupełnie bez zbrojenia. To siłą rzeczy implikuje
>> winę lepiszcza. Tarcza gruba na jakieś 4 mm. Podgrzana (niezbyt mocno)
>> płomieniem gazu, rozpadała się na bardzo praktyczny proszek korundowy.
>
> A to takich nie pamietam.
>
> Naprawde takie byly, czy tylko na male prekosci ... bo mocne to chyba
> byc nie moglo ?

No, mocne nie było zdecydowanie. A że wtedy ogólnie nie było nic, więc
więc jak mi taka tarcza wpadła w ręce, to zapamiętałem. Zamysł autora
chyba taki, żeby zamontować toto do stacjonarnej krajzegi i coś rżnąć.
W takich warunkach trudniej o pęknięcie, a osłonić za to łatwiej.

Jarek

--
Konstruktor Trurl sporządził raz maszynę, która umiała robić wszystko
na literę n. Kiedy była gotowa, na próbę kazał jej zrobić nici, potem
nanizać je na naparstki, które też zrobiła, następnie wrzucić wszystkie
do sporządzonej nory, otoczonej natryskami, nastawniami i naparami.