Jacek Maciejewski wrote:

> Dopóki nie dolecimy. Wtedy zakręcamy kurek z propelantem, wciskamy w
> rdzień reaktora pochłaniacze neutronów i czekamy kilka dni aż wydzielą
> się megawaty rozpadu krótkożyjących izotopów.

Chcesz tą rakietą pływać, czy latać w kosmosie? Bo jeśli to drugie, to
śpieszę donieść, że pewien szesnastowieczny angielski chłopina w peruce
wykoncypował, że energia jest potrzebna do zwiększania prędkości, a nie
do jej utrzymania. Kurek zakręcasz znacznie wcześniej, do hamowania
podobnie. Przy planowanych dystansach izotopy będą miały mnóstwo czasu
się rozpaść. A pochłaniaczy się nie wciska w rdzeń, bo to dość zawodne
rozwiązanie w przypadku wysokotemperaturowego silnika, tylko się nimi
okłada zewnętrzną część rdzenia i obraca. Z jednej strony walca jest
pochłaniacz, z drugiej reflektor. Moc i "dopalanie" izotopów modulujesz
sobie kątem obrotu tych wynalazków. Stopniowo i powoli.

> I teraz mi powiedz, co robimy z tymi megawatami?

W późnych latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku zdolne ludzie umiały, a
teraz już nie umią? No idiokracja, panie...

> Proszę o odrobinę pomyślunku zanim chlapniesz coś na grupę.

Wzajemnie. :)

Piotr