W dniu 2011-06-14 11:14, Marek Borowski pisze:
> On 14-06-2011 08:17, Paweł Kierski wrote:
>> W dniu 2011-06-14 00:19, A.L. pisze:
>>
>> Z tego tekstu można wyciągnąć różne wnioski - możesz rzucić swoimi?
>>
>> Dla mnie to jasne - nie wszyscy nadają się na studia takie, jak to było
>> rozumiane -naście/-dziesiąt lat temu. Co więcej - nie potrzebujemy
>> w gospodarce tylu studentów. Potrzebujemy sporo dobrych techników,
>> licencjatów itp. Czyli ludzi po dobrych szkołach zawodowych.
>>
> Powiedzmy sobie szczerze, obecenie studia traktowane sa jak zawodowka.
> Wielokrotnie spotykam sie z nazekaniem [...]
> Marsz do zawodowki informatycznej.

Tyle, że takich zawodówek brakuje. Co widać po narzekaniach.

> Dla mnie nauka jest wartoscia samo w
> sobie i niestety mam wrazenie jest jestem dosyc osamotniony w tym
> pogladzie.

Większość ludzi najwyraźniej stawia na zarabianie pieniędzy i jest
przekonanych, że zawodówka pozwoli im więcej zarobić. Czemu zmuszać
ich do zdobywania wykształcenia w twoim pojęciu? A co gorsza - dlaczego
płacić na to, czego nie chcą ze wspólnej kasy? Może gdyby wydawali
własne pieniądze pomyśleli by trochę bardziej, gdzie i po co idą?

>> Nieco obok - to, że ktoś nie potrafi znaleźć Paryża na mapie papierowej
>> wg mnie go nie dyskwalifikuje. Dyskwalifikuje go natomiast
>> nieumiejętność znalezienia Paryża na tej samej mapie z pomocą Google
>> Maps.
>>
> Najwyrazniej mamy inne standardy definiujace wyksztalconego czlowieka.
> Umiejetnosci ktore mozna sprzedac to nie wszystko.

Pierwsze - jakie są proporcje właściwe dla wykształcenia (umownie
nazwijmy "klasycznego") a "umiejętności zawodowych"? Drugie - jakie
powinny być proporcje finansowania zdobywania jednego i drugiego ze
wspólnej kasy? Jestem przekonany, że obecnie są za bardzo przechylone
w stronę "klasycznego" wykształcenia. Co wydają się potwierdzać
narzekania, o których wspominałeś.

--
Paweł Kierski
n...@p...net