Pan Krzysztof Halasa napisał:

>> Wszystko zależy od proporcji. Chodziły też słuchy, że ubecja jeździ
>> po miastach i namierza ludzi słuchających Wolnej Europy (czy innego
>> reakcyjnego radia). Tak samo mogło być w tym ziarno prawdy. Siały
>> dość mocno, bo projektanci nie przejmowali się tym zbytnio. Praktyczny
>> sens namierzania na morzu jest wtedy, gdy statek najduje się choć
>> trochę za optycznym horyzontem. A w nocy nawet przed. To nie jest
>> nierealne.
>
> Sam nie wiem. W przypadku UB to rozumiem, mogli - nie mogli, ale
> ludzie mieli się bać słuchać. Co raczej niespecjalnie działało
> (podobnie jak zakłócanie). Natomiast w przypadku statków...

...w przypadku statków mogło być podobnie. Trzeba było zarzucić temat,
by załogi starały się ograniczyć użycie radia do minimum. Bo a nuż
mają jednak technologię i wykryją.

> nawet ograniczając się tylko do uczęszczanych szlaków, nie wydaje
> mi się to prawdopodobne. No i nigdy nie słyszałem, by komuś się
> taka sztuka udała (w czasie II WŚ lub później).

Też nie, ale przypominam sobie ciszę w eterze 40-50 lat temu. Lokalnie
nie nadawało nic, słychać było dalekie stacje. Teraz słychać warkot
przetwornic, jak ubeckie zagłuszaczki.

> Być może dzisiejszym sprzętem dałoby się to zrobić i ze statkami -
> raczej z samolotu, korzystając z anteny o dużym zysku. Mało praktyczne
> raczej, łatwiej byłoby użyć radaru (ale ten można łatwo wykryć).

Dzisiaj jest właśnie tak. Dużo pracy wkłada się w to, by sprzęt nie
siał. I tak się rzeczy organizuje, by nie włączać go nadaremnie.

Jarek

--
Słyszę kędy się motyl kołysa na trawie.
Kędy wąż ślizką piersią dotyka się zioła...
W takiej ciszy tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy... Jedźmy, nikt nie woła!