W dniu 14.10.2019 o 20:01, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pan J.F. napisał:
>
>> Tak mi chodzi po glowie, ze Odra miala 6 bitow na znak.
>> Slowo 24 bit, pozwalalo zapamietac 4 znaki.
>>
>> Czyli 64 znaki. Wystarczy na wszystkie duze litery, cyfry,
>> i jeszcze troche znakow dodatkowych.
>
> Fortran był 6-bitowy. Czyli nie znał małych liter. Co więcej,
> pojęcie spacji jest mu całkiem obce (pisząc w fortranie można
> wstawiać spacje gdzie się chce, np. do nazw zmiennych, można
> też nie używać ich wcale). Na początku też nie przewidywał
> żadnych nie-liczbowych zmiennych. Można było najwyżej umówić
> się, że zmienna całkiwita (słowo 24-bitowe) przy wydruku zostanie
> potraktowana jak 4 litery. Ale podstawienie tam łańcucha -- to
> by było za proste. W notacji występowały tzw. stałe Holleritha.
> I tak na przykład string "DUPA" należało zapisać jako 4HDUPA.

Jesteś pewien?
Chodzi mi po głowie, że jak się chciało ową DUPĘ wydrukować, to trzeba
było napisać 4H DUPA. I ta spacja była istotna.
Ale to prawie pół wieku temu było, mogło mi się coś pozajączkować.

P.P.