On 21/07/2022 21:18, Janusz wrote:
>> https://www.modernescpp.com/index.php/dynamic-and-st
atic-polymorphism
>> Dynamiczny polimorfizm bazuje na wołaniu metod wirtualnych.
> czyli calami wywołuje funkcje z rom, tylko wpierw musi wybadać typ
> zmiennej żeby wybadać gdzie skoczyć.

Kod wykonywany przez CPU, pochodzący z kompilacji C++ nie bada żadnych
typów runtime. Zawartości wywołań wirtualnych również są statyczne. W
kodzie nie znajdziesz ani jednej instrukcji warukowej, majacej na celu
"wybadanie typu".

>> Statyczny bazuje na zamrożeniu tych wywołań na etapie kompilacji,
>> przez co metody wirtualne przestają być potrzebne.
> Czyli te same cale co wyżej tylko na stałe przypisane do wywołania bo
> kompilator wie jaki jest typ zmiennej i nic nie musi badać.

W obu wypadkach typy są przypisane na stałe, nie ma badania typów. Typy
nie istnieją w kodzie wynikowym.

Jedyne miejsce, gdzie typy można "badać" to dynamic_cast<> i wymaga to
wywołania jawnie w kodzie źródłowym, dotyczy wąskiego zakresu typów i w
zasadzie nie polega na badaniu typu, tylko porownania pointera na coś
magicznego.

> I tak z grubsza jest guano bo pakowane są wszystkie funkcje w zalezności
> od typu

W szablonach? Nie, tylko uzywany kod, po otymalizacji, która często
kończy się zerową ilością kodu.

Szablony mogą nie genrować kodu, generować bardzo mało i generować
bardzo dużo. Zalezy co chcesz nimi uzyskać.

>, czyli to samo co robi dotychczasowy amator pisząc osobne
> funkcje na kazdy typ zmiennej np: na wysyłanie znaku czy liczby.

Tak, nie, zależy.

Amator piszący osobne funcje i tak jest musi napisać w szablonach jak i
w kodzie nieszablonowym - bo są różne i wymagają innych implementacji.

> Jedyna
> zaleta że w wywołaniu ładnie wygląda po to jedna funkcja np: lcd.print()

A wiec kompletnie dalej tego nie rozumiesz. Nawet przyłapywany co chwile
na kłamstwach, brniesz dalej w ignorancję.