Użytkownik "Sylwester Łazar" <g...@a...pl> napisał w wiadomości
news:h8norh$hm9$1@mx1.internetia.pl...
>> No ale rezygnacja z przelotek nie zapewni 100% bezawaryjności. Dlatego
>> stosuje się inne metody (redundancja, itp.), które jednakże również
>> niczego nie gwarantują w 100% ;)
> Dziękuję za bardzo ciekawy głos w dyskusji.
> Ja patrzę na redundancję, też jak na protezę.
> Prawa Murphiego nie pozostawiają na niej suchej nitki.
> np: "Jeżeli przewidziałeś cztery możliwe awarie i zabezpieczyłeś się przed
> nimi, to natychmiast wydarzy się piąta, na którą nie byłeś przygotowany.",

wiec w uzasadnionych przypadkach dubluje się całe bloki funkcjonalne,
jakakolwiek awaria jednego powoduje wyłączenie całego podsystemu i
zastąpienie go sprawnym

> No i ta technologia BGA! Chyba najgorsza pod względem testowania jakości
> połączenia i odporności na
> rozszerzalność liniową.

ale przy setkach sygnałów do wyprowadzenia z układu nie ma innej mozliwości.
w pewnym momencie obudowa z pinami nie umozliwia wyprowadzenia sygnałów z
wewnętrznych wyprowadzeń, więc stosuje się przelotki zagnieżdżone (z warstwy
TOP na którąś warstwę wewnętrzną, bez "przebijania" się do warstwy BOTTOM).
nie ma tez technicznych przeciwwskazań, zeby umieścić jedną przelotkę nad
drugą (patrząc na pzekrój)

> Chyba DIP40 jest najciekawszą obudową, pod względem dużej liczby
> wyprowadzeń, mnóstwa miejsca po obu stronach płytki pod nim, montażem,
> diagnozą i odpornością na zmiany termiczne.

dużej ? 40 dawno przestało być dużą liczbą wyprowadzeń. ok, zróbmy DIP400.
nawet z rastrem 50mils będzie miała 25cm długości. kuriozalne nieco. a teraz
pomysl, ze taki układ ma pracować przy częstotliwości 1GHz. długość
połączenia między pinem a strukturą układu spowoduje, ze w tym połączeniu
"zmieści" się pół takt zegara :) wiec sygnały na skrajnych pinach będą
opóźnione o pół taktu w stosunku do tych ze srodkowych pinów.

@