On Sat, 21 Sep 2024 17:02:09 +0200, Jarosław Sokołowski wrote:
> Pan Paweł Pawłowicz napisał:
>>> Za to późniejsze pomysły przetrwały. Zamiast kilsz srebrowych używa
>>> się jakichś dziwnych polimerów, które po naświetleniu rentgenowskim
>>> świecą swoim światłem (nie wiem jakiej długości), a to jest skanowane
>>> elektronicznym przetwornikiem. Te "klisze" są do wielorazowego użytku.
>>> To jeszcze działa, choć nowsze urządzenia mają przetwornik wprost,
>>> nie przenosi się klisz spod lampy rentgenowskiej do skanera. Tak czy
>>> inaczej lekarz ogląda czarnobiały obraz.
>>
>> To nie jest "zamiast". To jest scyntylator który świeci pod wpływem
>> promieniowania rentgenowskiego. Do warstwy scyntylatora bezpośrednio
>> przylega klasyczny materiał światłoczuły.

Nie wiem czy tak kiedyś było ... no chyba, ze to normalne, bo
scyntylator lepszy niż klisza, i w tej "kasecie" schowany..

>> Istniała też wersja w której
>> robiono fotografię scyntylatora na filmie fotograficznym. Lekarze
>> nazywali to "mały obrazek". I bardzo tego nie lubili twierdząc, że

No własnie - jak ma być małe, to zmniejszać trzeba optycznie, bo
rentgenowskie soczewki kiepskie.

>> niewiele na tym widać a pacjent dostaje dużo większą dawkę
>> promieniowania.

Z tą dawką, to nie jestem pewien, moze porównywalną?

>> A jeszcze wcześniej lekarz po prostu oglądał świecącą
>> warstwę scyntylatora.

I tu pewnie dawka była większa, bo oglądanie trwało.
Potem mogła być jakas kamera do oglądania, a czułość rosła ...

> To są kolejne, jeszcze inne rzeczy. Kiedyś żona złamała rękę, trafiła
> na SOR szpitala, w którym znajomy robi za technika od zdjęć. No to mi
> pokazał wszystko od kuchni. Zamiast kasety z kliszą srebrową podłożył
> jakieś takie cóś płaskie, potem włożył to w diwajs, który nazywał
> "skanerem".

I to płaskie, to nie był cały skaner?
Bo teraz bym się nie zdziwił, elektronika z pamięcią, a potem odczyt w
interfejsie.

Chyba gdzies u dentysty cos podobnego widziałem - najpierw cos
płaskiego w usta, a potem to w "skaner".
Tam nie wiem, czy wielorazowego użytku, bo u nich rozmiar mały - stać
ich na jednorazowe :-)

> A lekarz, który to opisywał, był na drugim końcu budynku
> i na innym piętrze. Cósia używał potem drugi raz, więc nie scyntylator
> z materiałem światłoczułym. Teorii zupełnie nie znał, więc potem sobie
> poguglałem za napisami na tej aparaturze i trafiłem na polimery. Ale
> też wiele do dzisiaj nie pamiętam.
>
> Mały obrazek też pamiętam, komuna robiła przesiewowe badania gruźlicze.
> Faktycznie, nic one nie dawały, rozpoznać się dawało tylko zaawansowane
> stadia.

Ale one chyba najbardziej zaraźliwe są.

J.