Pan Mirek napisał:

>> Do tej butelki czy innego wora, to ja bym dla pewności wrzucił garstkę
>> dontitów (dla nieznających chińskiego: granulek żelu krzemowego).
>
> Mam w pracy całą puszkę ~5L.
> Tylko teraz jaki czujnik, jaki kabel, jaka transmisja. Np ten:
> http://www.kamami.pl/index.php?productID=179438
> 115kPa to bym miał atmosfera + 5m słupa wody? ... może być za mało, z
> drugiej strony to coś droższego to już powoli mija się z celem.
> I2C na ~10m też nie bardzo... do tego pewnie będą problemy z
> przepięciami - czujnik niby odizolowany ale w idealnym uziemieniu, a z
> drugiej strony przecież jakoś musi być zasilany - nie wydaje mi się żeby
> to przeżyło pierwszą burzę.

A to rzeczywiście ma być do studni? Bo ja tak sobie na początku założyłem
i tego się trzymam. Mój sąsiad (trochę dalszy) produkuje czujniki ciśnienia.
Techniką ceramiczno-grubowarstwową. Jak mówił, ma albo może zrobić każdy
zakres. To jest membrana ceramiczna z napylonym rezystorem tensometrycznym,
w układzie mostka to podłączone. Czyli można oldskulowo i całkiem analogowo
podłączyć się czterema przewodami. Temu burza straszną nie jest.

Ale z drugiej strony (nawiążę do sąsiedniego wątku) można w tej studni
utopić jakieś Raspberry Pi albo coś podobnego. Wtedy nie butelka PET,
tylko jakiś plastikowy słoik po kawie. Kabel ethernet, PoE itd. W studni
Zeus gromowładny chyba wiele nie namiesza, ważne gdzie ten kabel idzie
dalej.

Poza tym wszystkim zżera mnie ciekawość po co w ogóle ten pomiar. Wody
czasem brakuje? Ale skoro 5 metrów to mało, więc chyba nie. Czy nie lepiej
mierzyć "bardziej mechanicznie" -- linka, pływak, enkoder? A może rurka,
pływak, magnes, kontaktrony wystarczą?

--
Jarek