W dniu 2019-03-22 o 16:53, J.F. pisze:
>> Nie piszę z pamięci tylko z wyobraźni. Nie potrafię sobie wyobrazić
>> innego scenariusza używania maszyny w połączeniu z informacją o
>> dwukrotnym szyfrowaniu na początku 3 liter.
>> Dlatego tylko prawie na pewno.
>
> Ale do czego mialoby sluzyc te 3/6 liter ?
>

Nie chce mi się za dokładnie analizować, żeby mnie głowa nie rozbolała,
ale kojarzy mi się z wektorem inicjalizującym, choć wiem, że to nie
zupełnie, bo wektor może być jawny tylko musi być niepowtarzalny.
Te litery też miały być niepowtarzalne i trudne do odgadnięcia, ale
podobno robili np. błąd polegający na tym, że stosowali np. ciągi jak
EDC (spójrz na klawiaturę). Kojarzy mi się też info, że np. powszechne
było 'OTTO', ale to 4 - może to w szyfrogramach marynarki.

>
> Byc moze faktycznie tak. No to blad juz tylko maly.
> Ale czy pomogloby zlamac kod ?

Tu pamiętam coś wewnętrznie sprzecznego - kolejny powód, aby przeczytać
jeszcze raz.
Istotne było, aby w trakcie nadawania tych 6 znaków obracał się tylko
jeden wirnik. Cykle między znakami 1-4, 2-5, 3-6 pozwalały chyba ustalić
który wirnik jest ostatni, a pierwsze przełamanie jest najważniejsze.
Tylko, że kojarzy mi się, że to zależało od depeszy - w niektórych
obracał się tylko ostatni, a w niektórych też poprzedni (bo akurat
zaczep). Ale gdyby to było tak jak pisałem wcześniej to by nie zależało
od depeszy tylko od klucza - czyli w niektóre dni przy tych 6 znakach
obracałby się tylko jeden a w inne nie.

> Na pewno tak, ale raczej w niewielkim stopniu ... tzn w duzym stopniu,
> ale ciagle duzo do zlamania zostaje.

Najważniejszy jest pierwszy wyłom.

> Tak czy inaczej - te 3 litery do ustawienia klucza musial znac, i nie
> mogly one byc wygenerowane losowo do kazdej depeszy.
> Raczej byly ustalone miedzy jednostkami na caly dzien, moze dluzej ... i
> musialo byc na dni/tygodnie/miesiace wczesniej rozeslane.
>
> To nie byl szyfr z kodem publicznym.

Nie rozumiem co masz na myśli. Znajomość algorytmu (czyli, że kod
publiczny) nie dawała chyba (po usunięciu początkowych błędów użycia)
możliwości innego ataku niż brute force. Do tego były 'bomby' wymyślone
przez Polaków, a udoskonalone przez Turinga.
Niemcy po prostu nie mieli czegoś podobnego i nie zdawali sobie sprawy,
że atak brute force jest możliwy.

Nie pamiętam o co chodziło z tą tabelą skrośną czy jak to się nazywało,
co ktoś inny podsunął pomysł i boli mnie to, że nie pamiętam i nie
ogarniam. Ale wydaje mi się, że w tej książce co czytałem to nie było
wystarczająco jasno wytłumaczone.

Fascynują mnie też używane potem czytniki taśmy perforowanej, gdzie
prędkości przesuwu były jakieś ekstremalne, że aż taśma się rwała (ale
nie pamiętam jakiego rzędu to nie będę strzelał). Jak oni to robili, nie
mając tranzystorów?

Ciekawe są też rejestry przesuwne, gdzie jeden bit był zrobiony na
jednej lampie.
Gdybym miał czas i dostęp do schematów to chciałbym to zrozumieć do
poziomu każdego drucika.
P.G.