Pan J.F. napisał:

>> W XT praca czasem przypominała łączność modemową. Nawet
>> przewinięcie ekranu w edytorze tekstowym potrafiło trwać
>> zauważalnie długo. Zresztą wiele lat później te same wrażenia
>> miałem przy próbie używania Windows we wczesnych wersjach na
>> ówczesnym sprzęcie. Dziwili mnie ludzie, którzy chcieli się
>> tak katować.
>
> IMO - krotkie teksty Windows na AT obslugiwal sprawnie.

To właśnie zależy od indywidualnej opinii. W mojej sprawność
mończyła się na tekstach jednostronicowych.

> Edycja 500 stron z obrazkami w Wordzie, nawet na wypasionym
> AT - horror :-)

Nawet bym nie próbował. Dla mnie notatnik już był tragedią.
Moje kryteria są proste i łatwe do opisania. Jeśli po zmianie
strony (PgUp/PgDn) odświeżenie obrazu trwa dłużej niż sama
zmiana treści (w założeniu natychmiastowa), to system jest
nieużywalny. Mówiąc inaczej, 60 razy na sekundę komputer musi
umieć zmienić wszystko na ekranie. XT miał z tym problem, ale
nie było niczego innego. AT rozpaskudził mnie komfortem pracy
-- oczywiście w trybie tekstowym. Windows to byłby dla mnnie
regres, ogromny regres. Popatrzyłem i powiedziałem bye. MacOS
był wcześniej, nic nie lepszy. Systemy graficzne na pecetach
stały się używalne gdzieś na przełomie wieków. X11 nieco
wcześniej niż Windows, takie mam wrażenie.

>> Hercules w trybie graficznym miał dwie strony pamięci -- jedną
>> można było wyświetlać, a na drugiej rysować. I przełączać
>> wyświetlanie błyskawicznie w czasie powrotu plamki.
>
> To nie zawsze jest rozwiazanie. Np trzeba dodac jedna kreske
> na obrazku, obrazek sie poza tym nie zmienia.
> I co - przepisywac cala pamiec, czy dodac w obu ?

Przepisać -- 32kB to nie jest dużo. Z tym że to rozwiązanie
bardziej pomaga w sytuacjach, kiedy trzeba dorysować pięć
kresek. Nie widać jak się po kolei wolno rysują, wszystkie
pojawiają się jednocześnie.

--
Jarek