Ostatnio zbudowałem ma własne potrzeby bezprzewodową sensorykę
(zdalna kontrola temp + elementy wykonawcze on/off) w oparciu i
klasyczne moduły bezprzewodowe (nie wifi). Teraz się zastanawiam czy
dalej to rozwijać w oparciu o te klasyczne moduły czy dać sobie
spokój i przejść na wifi. Oba "systemy" mają podobny zasięg ale wifi
zdaje się być wygodniejszy ze względu na standard (nie mam problemu z
przejsciem na transoprt tcp/udp).
Jak taka sieć sensorów wifi będzie współegzystować z domową siecią
wifi do celów "internetowych"? Czy nadmiar obcych sieci w zasięgu nie
będzie miał negatywnego wpływu ma stabilność komunikacji w sieci
sensorów?
Bezprzewodowe moduły z jakich korzystam pracują na 868Mhz, czest.
która wydaje się w miarę czysta w porównaniu z wifi, ale z drugiej
strony wifi zostało zostało zaprojektowane do "gęstego użycia" i daje
radę w takich warunkach.

zalety wifi:
- powszechny standard jeśli chodzi o rf
- powszechny standard jeśli chodzi o transport (tcp/udp)

wady wifi:
- brak (lub utrudnione) rozwiązywanie we własnym zakresie problemów z
komunikacją lub stabilności w warstwie rf wifi (jeśli wystąpią)
- większe zużycie prądu

zalety "nie wifi":
- inne "czyste" czestot.
- prostszy choć niestandardowy transport ale wymagający własnej
implementacji
- prostota konstrukcji
- małe zużycie prądu

wady "nie wifi":
- u niektórych wymagany doktorat z rf aby prawidłowo skonfigurować
cześć nadawczą modułu np. pll band, lna gain, rx bandwith itp.


Co wybrać??

--
Marek