"HF5BS" <h...@...pl> writes:

> Po prostu pech - dyskietki dziabnięte w tym samym miejscu każda. To
> prawda, że paproch potrafi zaszkodzić, potrafił błyskawicznie
> zeszlifować warstwę magnetyczną nośnika, do gołego mylaru, czyniąc
> dyskietkę bezużyteczną, bo jak się posypało, to zaczął się kruszyć na
> potęgę i nadawał sie tylko na fajans.

Dyskietki były bardzo zawodne (w szczególności 1.44 MB (3.5"), ze
względu na dużą gęstość zapisu - 2.8 MB nie używałem). Wydaje mi się, że
firmowe dyskietki były "nieco mniej złe", ale nawet te miały chwilami
pewność zapisu (prawdopodobieństwo, że wszystkie sektory dadzą się
odczytać) na poziomie 50% :-)
Pewnie zależało to także od napędów. Tak czy owak, w tej sytuacji,
szansa że 3 dyskietki nie dadzą się odczytać w konkretnym miejscu, wciąż
była dość duża.

Dyski twarde to zupełnie inna bajka, utrata danych z RAID-1 i RAID-5
(związana z uszkodzeniem dysków) zdarza się raz na ileś lat, przy RAID-6
lub RAID1+1 itp. w ogóle praktycznie się nie zdarza (pomijając
np. awarię zasilania, przepięcia, przegrzania itp. - które niszczą
wiele dysków jednocześnie).
Oczywiście nie należy zapominać, że istotne dane powinny być gdzieś
zduplikowane, w taki sposób, by odpowiednio trudno było je zniszczyć
jednocześnie z oryginałem.
--
Krzysztof Hałasa