Pan Marcin Debowski napisał:

>> Na Akwizgran Niemcy mówią Aachen, zaś Frencuzi Aix-la-Chapelle. Samych
>> Niemców też w różnych językach nazwywa się rozmaicie, a jedno określenie
>> do drugiego całkiem niepodobne. To jednak co innego niż nazwiska. Choć
>> był okres, gdy chętnie je tłumaczono. Rodzina Montelupich, gdy na dobre
>> osiadła w Krakowie, zaczęła się pisać "Wilczogórscy". Z imionami też tak
>> było, ż tłumaczono je wprost. Felix w Polsce przybrał brzmienie Szczęsny,
>> a w Chorwacji -- Srećko.
>
> Ma to dla mnie przyznam spory urok, ale przyznam również, że raczej bez
> większego sensu, przynajmniej w kwestii nazwisk i nazw geograficznych.
> Kiedyś, jak kraje były bardziej izolowane (nieglobalna wioska) to był
> chyba większy sens.

Do dzisiaj Holandia/Niderlandy to po chorwacku czy czesku "Nizozemsko".
Kiedyś nazwy krain i ludzi pełniły funkcję opisową, dopiero z czasem
zredukowały się do luźno związanych z podmiotem symboli. Stąd mamy
Karola Młota, Jana bez Ziemi, Fryderyka Rudobrodego (przez każdy lud
po swojemu zwanych). Dzisiaj mało kogo obchodzi znaczenie nazwiska
i jego pochodzenie -- czy wzięło się ono od ptaka, od drzewa (czy może
pakietu instalacyjnego systemu operacyjnego).

Jarek

--
Każda bryka malowana w trzy ogniste farbki
I trzy końskie maści, i trzy końskie maści
Od sufitu, od dębu, od marchwi