Użytkownik "slawek" <s...@h...pl> napisał:

> Co mogłeś zrobić jedynie wtedy, gdy a priori założyłeś jaka to ma być funkcja, np.
C^n.

Slawciu, przestan bredzic.
Przy metodzie trapezow zakladasz przecie tez apriori postac fukcji przyblizajacej
skrajnie prymitywna.
Naprawde lepiej przyblizyc splajnem albo chocby parabola niz prymitywnie
kawalkiem odcinka.
A wzpolczynnikow zwezajacych nie da sie tak "latwo" wyciagnac przed nawias
(a wiec cala robota idzie w.. bo nie moza wtedy uzyc wydajnej trapezowatej FFT)
dla nietrywialnej postaci funcji przyblizajacej.
No wiec trzea uzyc przyblizen/aprokcymacji w maire prostych.
Jesli uwazasz ze nawet dla splajnow czy ogolnie wielomianow to bajka to
podaj te wzrory na wspolczynniki zwezajace.
Jamci nie matematyk, ale chetnie skorzystam nawet dzis :)
Przy rozklataniu widm rentgenowskich najlepszym przyblizeniem postaci
byl splot funcji exp gausa. Funkcja wagowa tez byla podobnego ksztaltu.
Mozesz mi podac wzory/namiary (najlepiej z wyprowadzeniami) funcji
zwezajacych dla w/w problemu tak, aby nie trzeba bylo uzyc w/g ciebie brzydkich
aproksymacji splineami ani niebezpiecznych (bo oscylujacych gdy stopien za duzy/
le dobrany/nie pilnowany podalgorytmani dobory zahaczajacymi o statytyke/rachunek
bledow) wielomianow wyzszych stopni ?
Bede wdzieczny.

AK