Pan Krzysztof Halasa napisał:

>> Jest stary usenetowy zwyczaj, by za pomocą literek oddawać ciąg swoich
>> myśli i pisać na przyład, że ktoś pierd^H^H^H^H^Hopowiada głupoty. Znak
>> Ctrl-H, czyli <BackSpace>, na terminalu (lub drukarce) oddawany jest
>> właśnie przez daszek poprzedzający literę.
>
> Normalnie drukarka i terminal ich nie wyświetlają w taki sposób. Dopiero
> jakiś sprytny program (np. względnie nowy shell w trybie edycji linii)
> może to zrobić, ale wysyłając dwa oddzielne znaki.

Tym "sprytnym programem" jest na przykład edytor vi, mcedit albo pico
(a więc również program pocztowy pine).

>> Ten zwyczaj nie wziłął się znikąd. Przechowuję do dziś mail z początku
>> lat 90 napisany praz osobę, która użyła *bezpośrednio* uniksowego
>> programu "mail". Przy każdej pomyłce wciskała <BS>, co oczywiście
>> kasowało literkę na jej teminalu, ale w treści wiadomości zachowało
>> się *wszystko*, co na^H^Hpisała!
>
> Widocznie terminal był źle ustawiony po stronie systemu (stty - w
> trybie buforowania linii).

Jednak trzydzieści lat temu była to rzecz powszechna.

> może opóźnienia w sieci (np. na łączu sztokholmskim) dały taki efekt.

Ten mail akurat napisany w USA.

>> Plik wyświetlony np. poleceniem "cat" też wygląda jak bez pomyłek.
>> Ale otwarty edytorem już nie.
>
> Ano. Podobnie jest z sekwencjami np. ANSI czy innymi VT102. W DOSie
> wymagało to niejakiego ANSI.SYS.

ANSI to już w ogóle hi-tech. Któryś z formatów używanych do wyświatlania
unkiksowych podręczników systemowych (man) używa ciągów znaków takich jak
A^HAN^HNS^HSI^HI, czyli napis "ANSI", w którym każda litera pojawia się
dwa razy, drugi raz po znaku <BS>. Na drukarce daje to efekt "bold", bo
każdy znak drukowany jest dwa razy w tym samym miejscu. Ale zostało to
zaimplementowane również programach wyświetlających many na monitorze --
przy takiej sekwencji litery są jaśniejsze (albo siemniejsze).

--
Jarek