Pan Krzysztof Halasa napisał:

>> W przypadku poligraficznych rastrów do zdjęć mówiło się o LPI, ale
>> w praktyce wychodzi na jedno. Stopnie szarości były nieokreślone,
>> bo to analogowa technika. O efektach mocno zależnych od czynnika
>> ludzkiego.
>
> Miałem na myśli gazety (czarno-białe), w których zdjęcia były składane
> z kropek. Były w ogóle inne? To chyba działało tak, jak w laserze.

Ja tej techniki nigdy do końca nie rozumiałem. Były jakieś rastry,
takie szklane płytki o określoniej *liniaturze*. Znaczy się w paski
one były. Nacięcia w szkle, częściowo czymś wypełnione. Składało się
dwa takie pod określonym kątem -- i robiła się siateczka. Miała ona
zdolność zamiany półtonalnej fotografii na kropeczki o różnych średnicach.
Ten etap rozumiem najmniej, ale podejrzerwam, że niepoślednią rolę ma
w nim nieliniowość materiału fotograficznego (kliszy).

--
Jarek