On 2012-12-03, PK <P...@n...com> wrote:
>> [...] natomiast na codzień dobrze mi się
>> pracuje z ludźmi, którzy [...]
>
> Mi także.

Ci także?
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=523
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=5842

>> Ale nic na to nie poradzisz, przecież ogólnie planować takie rzeczy jest
>> ciężko, a już zwłaszcza jak się ma 18 lat. To, że tobie się udało, nie
>> znaczy, że każdemu się może udać.
>
> Ale w krajach z innym podejściem do nauczania udaje się to na masową
> skalę. Np. w UK, gdzie student wybiera specjalizację (zawód) właściwie
> na drugim roku. W Polsce nie musi. Dopiero od kilku lat wprowadzono
> obowiązkowe praktyki zawodowe, co oburzyło sporo osób.

A nie czułbyś się oburzony, gdybyś miał obowiązek (obłożony sankcjami)
zrobić coś, czego nikt nie ma obowiązku ci *umożliwić*? Jeśli uczelnia
wymaga ode mnie odbycia praktyk, to niech dostarczy listę miejsc,
w których mogę te praktyki odbyć. Sale wykładowe i laboratoryjne też mam
sam sobie znaleźć?

> Jeśli ktoś boi się takiego ryzyka ( co jest zrozumiałe i ekonomicznie
> uzasadnione ), może wybrać bezpieczniejszą ścieżkę kariery. Nie mniej
"niemniej" (http://sjp.pwn.pl/lista.php?co=niemniej) --^^^^^^^^^
> istnieje tylko jeden typ szkoły, który gwarantuje pracę: seminarium
> duchowne [...]

>> Zakładając w ogóle, że nie ma (nie wiem), to zdecydowanie jest to słaby
>> argument. Jeśli rząd decyduje o redukcji etetów w oświacie, to znaczy,
>> że nauczyciele są niepotrzebni? Jeśli likwiduje szpitale, to lekarze są
>> niepotrzebni? Jeśli urzędnik nie zdecyduje o wybodowaniu mostu, to
>
> To oznacza, że tych lekarzy/nauczycieli/mostów jest zbyt wiele. Zbyt
> wiele dla istniejącego popytu lub zbyt wiele dla budżetu.

Trochę wydaje się przesadna twoja wiara w rozsądek urzędników. Tacy sami
urzędnicy decydują o wielkości kontraktów (liczby pacjentów i kosztów
utrzymania pojedynczego pacjenta) dla służby zdrowia, a skutek jest
taki, że przychodnie i szpitale potrafią już w czerwcu roczne limity
przekraczać. I jakoś trudno mi uwierzyć, że ludzie mieliby drastycznie
częściej chorować niż w poprzednich latach albo że jednostki służby
zdrowia wszystkie jak jeden mąż nagle zaczęły zawyżać koszty utrzymania.

--
Secunia non olet.
Stanislaw Klekot