Pan J.F napisał:

>> Około dzień na piętro. Już nie pamiętam interpretacji tego "około",
>> czy jedno piętro lali w półtora dnia, czy w 24 godziny powstawało
>> średnio półtora piętra. Ale nie jedno piętro na tydzień.
>
> No to jestem zdziwiony. Jak oni szalunki stropow zrobili?
>
> Chyba, ze po amerykansku - konstrukcja stalowa, beton to tylko na
> koniec.

Odwrotnie. Cały czas miałem na myśli wyłącznie betonowy rdzeń budynku,
do którego później dokłada się "technikami swobodnymi" stropy pięter.

Teraz przypomniał mi się *najwolniej* budowany warszawski wieżowiec,
ten przy Placu Bankowym (primo voto Dzierżyńskiego). Funadamenty lali
zdaje się już za Bieruta. Planowaną wysokość osiągnął chyba pod koniec
Gomułki, może trochę póżniej. Z końcem Gierka były już nawet elewacje
-- wtedy w kolorze różowopomarańczowym. Potem rozebrano je w pierony,
biurowiec wszedł w okres intensywnych przemian wewnętrznych i zmian
zasadniczych. Zmieniła się chyba nawet liczba pięter (przy tej samej
wysokości), a zewnętrzny wystrój zyskał kolor błękitu. I najważniejsze,
pierwotnie planowany rdzeń, wyłacznie ze stali, został wybetonowany.
To wzystko już lata 90.

--
Jarek