> W związku z tym wydaje mi się, że te pomysły Pana Karpińskiego muszą być
> naprawdę dobre i warto poznać ten K-202.
>
> Teraz połączyć pomysł Jacka Karpińskiego (asynchronizm) z równoległością
> może dać korzyści w kwadracie.

Myślę, że z uwagi na sekwencyjność procesory równoległe to mrzonka. Jest
problem z instrukcjami warunkowymi, z danymi uzyskiwanymi w operacji
poprzedzającej. W najlepszym razie będą to procesory wielojądrowe, gdzie
wielotorowość z uwagi na sekwencyjność programu będzie ograniczona i np.
procesory 256 kernelowe nie będą dawały znaczącego przyrostu wydajności.
Prawdziwe przetwarzanie równoległe to oczywiście sieci neuronowe, które
w porównaniu do technologi szeregowej dopiero raczkują. Sieci
neuronowych nie potrafimy programować (nie jest mi znany żaden
kompilator), póki co działają tylko w oparciu o uczenie się.

JanuszR