Proszę zauważyć, że nie jest podana wartość siły P przyłożonej w połowie rozpietości
struny.
To sugeruje, że siłę można pomijać w rozwiązywaniu zadania. Można ją też wyliczyć z
zależności trygonometrycznej i znajomości reakcji w utwierdzeniu. 2f/l = tg (alfa),
gdzie
(alfa) kąt jaki tworzy nić-struna z prostą ( z domysłu) poziomą przechodzącą przez
utwierdzenia. Przyrost długości nici-struny, pod obciążeniem pionowym P wywołującym
rozciąganie nici-struny siłą w utwierdzeniu, zatem oną reakcją R=7,9 [N] można
obliczyć z
tw.Pitagorasa, gdzie przyprostokątne to strzałka ' f ' i połowa rozpiętości Lo = jak
należy się
domyśleć równa długości początkowej nici-struny. A długość rozciągniętej nici-struny
to dwie
długości przeciwprostokątnej. Problem jest statycznie wyznaczalny, łatwy do
rozwiązania.
Proste rozciąganie ze znanym już teraz przyrostem długości, zatem i znanym już
(epsilon) i
siłą która te efekty powoduje.
PS. Krzywa łańcuchowa nie jest tu właściwą krzywą. Po pierwsze to struna - nić nie
jest nicia
wiotką, choć ciężką, Po drugie,
przyłożona jest do nici siła zewnętrzna ( ta w połowie rozpiętości) i ona tą siłą,
która zmienia
charakter obciążenie nici wiotkiej ( a ten przypadek jest z nicia nie wiotką). Linię
ugięcia takiej
nie wiotkiej ciężkiej własnym ciężarem struny można oczywista obliczyć, napisać jej
równanie, ale trzeba uwzględnić momenty zginające rozłożone w sposób ciagły wzdłuż
długości struny. Zadanie jest wtedy złożone niż to zapodane.
Pytanie o momenty ( w tym zadaniu) wydaje się dziwne. Nić nie wiotka co przwda, ale
na tyle
mało sztywna na zginanie ze momentu utwierdzenia nie ma co sie doszukiwać.
Szczególnie,
że nie poinformowano o sposobie wprowadzenia obciążenia tą siłą w połowie
rozpiętości.
Pozdrowienia.
W.Kr.
PS. Gdyby doszły dwie wiadomości, (jedna z adresu Googlowego), to tylko dla tego, że
z
googlowej poczty coś nie wchodzi i powtórzyłem na Onecie.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl