On 2018-12-02, J.F. <j...@p...onet.pl> wrote:
> Dnia Sat, 01 Dec 2018 23:49:47 GMT, Marcin Debowski napisał(a):
>> On 2018-12-01, J.F. <j...@p...onet.pl> wrote:
>>> Dnia Sat, 1 Dec 2018 09:01:34 -0800 (PST), 4...@g...com
>>>> Puyanie co rozumiesz pod pojeciem robot. Czy ma miec dwie nogi, dwie
>>>> rece i glowe. Ma umiec gadac czy moze nie gadac. W przemysle tam
>>>> gdzie jest produkcja seryjna uzywa sie zmechanizowanych stanowisk a
>>>> nie robotow. W fabryce co od stu lat robi ogorki konserwowe w
>>>> sloikach nie jest potrzebny uniwersalny programowalny robot
>>>> przemyslowy. Bo niby co mialby robic.
>>>
>>> O, moze wsadzac ogorki do sloikow, bo to zdaje sie nie jest takie
>>> trywialne - tzn dla czlowieka jest, a dla maszyny nie jest.
>>
>> Ale po co? To jest błedny koncept. Należy podzielić ogórki na pewne
>> grupy wymiarowe i podług tego ładować w słoiki. Nie potrzeba robota.
>
> Ale cos trzeba, jesli ma wybrac 10 malych, albo 8 duzych, albo do 6
> duzych dolozyc 3 male, bo inaczej nie wejda..

Grupujesz je podłóg rozmiaru/wagi ze zdefiniowaną tolerancją. Masz tam
liczniki (znasz stan). Masz zaprogramowanych na twardo (zero AI)
n-kombinacji słoikowych na bazie tych grup, albo nawet nie na twardo,
wystarczy na bieząco policzyć. Nadal nie widze, gdzie tu koniecznie
trzeba upychac robota. Z tym sobie przeciez jakiś pradawny Z80 da radę.

> W dawnych czasach slyszalem o dwoch zapotrzebowaniach:
> -parowki. Schodza z linii i trzeba zapakowac po kilka, najlepiej
> rownej dlugosci,

Tego to juz w ogóle nie rozumiem. Mają losowe średnice i długości?

> -jablka. Klient lubi jak w jednym opakowaniu sa podobnej wielkosci i
> koloru.

Wydaje się jeszcze łatwiejsze niż ogórki, bo do słoików nie trzeba
upychać.

--
Marcin