On 25/12/2021 19:53, Konrad Anikiel wrote:
>> Przy takich pasowaniach 99% problemu pasowania będzie leżało w
>> egzemplarzu/modelu drukarki, a nie modelu. Spasujesz pod drukarkę, nie
>> wyjdzie w produkcji.
> Ale w jakiej produkcji?

Przekładni.

Robisz ją z dwóch powodów:
a) aby pokazać na YT
b) bo to prototyp

Dla a) może być nawet z mączki ryżowej. Dla b) problemy z pasowaniem są
upierdliwe.

> To w ogóle nie jest metoda do masowej produkcji i nigdy nie miała być.

To metoda prototypowania. Probelme z 3D jest fakt, że prototyp ma inne
wymiary niż docelowy element, z uwagi na własności druku 3D takie jak
nadlewanie krawędzi czy skurcz. To prototyp funkcjonalny, raczej nie da
się sensownie przerobic go na produkcję licząc że nie będzie wymagał
przeprojektowania.

> gdzie tu mowa o produkcji?

W domyśle po coś to 3D jest używane do prototypowania przekładni. Może
tylko w celu filmików YT. A może w celu produkcji.

>> Ale nie zawsze da się zrobić grubszy. Tworzywa stosowane w 3D są ogólnie
>> słabsze niż byle metal. Więc często ten prototyp nie nadaje się do
>> czegokolwiek sensownego, poza ładnym wyglądaniem.
> Ten sam błąd: nkt się nigdy nie spodziewał że plaskitowa żyłka na szpulce da
wytrzymałość stali.

Wiec ta przekłądnie ma znikome zastosowanie. Powiedzmy - edukacyjne i
lajkowe.

> To nie ma zastąpić stali, to ma pracować w takich warunkach do jakich plaskit się
nadaje.

Takie warunki ciezko znaleźć. Przy tej jakości wykończenia powierzchni,
wydruk zostanie natychmiast zmielony przez tarcie. Ogólnie przekładnie
wydrukowane z typowych filamentów są bardzo nietrwałe w jakiś nawet
zabawkowych zastosowaniach, jak robotyka.

> Główna wartość domowego druku 3D to jego popularność w społeczności twórczo
wynajdującej coraz to nowe zastosowania.

Zgadza się, że do róznych dupereli jak wieszak na majtki, zaśleki
baterii, koszyki na śrubki, zastosowanie świetne.

Do mini robotyki zastosowanie takie sobie, ale daje radę.

Ale do przekładni? Widzę cel tylko edukacyjny/hobbystyczny.

> Ale nie spodziewaj się że najgenialniejszy choćby domowy majsterkowicz zamieni
plaskit w stal.

Ja się nie spodziewam.

>>> Zacznijcie ludzie dostrzegać zalety. Malkontencja i dziaderstwo się
>> szerzy bez żadnej kontroli.
>> Ależ my je dostrzegamy. Niestety obecnie jest za duży zalew
>> niedostrzegania wad, co generuje takie absurdy jak drukowane respiratory
>> obsługiwane arduino.
> No i super, ktoś pokazał że się da zroić i zrobił.

Nie da się. Nie chciałbyś, aby Twoje życie zależało od wypoziomowaniua
stołu, przytkania dyszy itd. Owszem, można zrobić *model* respiratora.
Ale nie respirator. Respiratora się zrobić nie da.

> Nie śledzę tego akurat tematu, ale spodziewam się że parę pomysłów z tego projektu
już podebrano do respiratorów produkowanych przez poważnych producentów.

Wątpię. Te pomysły to głównie workaroundy nad samym drukiem 3D a nie
rozwiązania problemów, które istnieją gdziekolwiek poza drukiem.

> Najważniejsza informacja to że taki projekt o bardzo dużej złożoności i poziomie
potrzebnej wiedzy
> może spontanicznie zaistnieć bez ogromnej kasy zwykle towarzyszącej biznesowi w tym
przemyśle.

Ależ to nie jest problem zrobić złożony projekt rakiety kosmicznej z
PLA. Tylko po co? Po co drukować respirator z materiałów o wytrzymałości
gorszej od chińskiego gównolitu?

> W ogóle bym się nie zdziwił gdyby jakiś Kim Jong Un rzucił trochę grosza
> i zamienił to w produkt który sprzedawałby całemu światu za grubą kasę.

95% tanich drukarek pochodzi z Chin i jest tam projektowanych albo
"projektowanych" przez kopiowanie. Tak czy inaczej, już to robią.

> Zresztą, co tu dużo szukać, te wszystkie drukarki 3D z Chin i Tajwanu to nic
> innego jak twórcze implementacje/adaptacje opensourcowych projektów znanych od lat.

Raczej nie. To kolny komercyjnych rozwiązań, jak Prusa.

> Jeszcze mam w pudle jedną z pierwszych drukarek z ramą na prętach gwintowanych

Nikt ich obecnie nie stosuje. To było kiepskie.

> Czasem z niej wyszabrowuję jakieś części do bieżącego projektu, niewiele się to
zmieniło przez jakieś 20 lat.

Owszem, zmienio się sporo w druku 3D, głównie w okolicy sztywności i
mechanizmów napędu ekstrudera. Zerknij na drukarki w koncepcie CoreXY.

> Naiwnością byłoby spodziewać się że ta społeczność próbuje coś Tobie sprzedać

Całe szczęście mówisz o kimś innym. Mi nikt nie chce niczego sprzedać
ani też nie spodziewam się niczego.

> tak zajebistego że nie będziesz miał na co narzekać.

Narzekanie powoduje efekt w postaci modowania. Moim zdaniem narzekanie
może mieć bardzo pozytywne efekty. Takie jak np. u mnie, kiedy
narzekanie wygenerowało zmiany, po których z drukarki pierwotnej zostało
20% podzespołów, reszta to moje mody, lub społeczności.

> Większość tych ludzi robi to dla własnej satysfakcji i poczucia misji

Hobbystycznie. Misji? Nie, misje to mają edukatorzy, wierzący albo
religijni. To tylko hobbyści.

> bo ludziki takie jak Ty

Czyli jacy? Widzący obiektywnie wady?

> A kto chce może podostrzegać wady, jak akurat mu to potrzebne do szczęścia.

Ja bym powiedział wręcz, że dostrzeganie wad to źródło innowacji.