W dniu 2022-11-14 o 04:30, sundayman pisze:
> To raczej działa w drugą stronę - określone predyspozycje psychiczne
> ułatwiają pracę, która wymaga skupienia, którą dobrze się wykonuje w
> samotności itp.

Ja na przykład nie rozumiem jak ludzie mogą pracować (praca wymagająca
skupienia) przy hałasie - typu włączone radio. Przecież to rozprasza.

U nas w pracy (jest nas tylko 3) panuje praktycznie cisza. Przyjęła się
niepisana zasada, że jak ktoś do mnie dzwoni (telefon, czy Skype) to
najpierw idę zamknąć drzwi swojego pokoju, a potem odbieram - aby
pozostałym nie przeszkadzać w pracy.
Jakieś 10 lat temu tuż obok (teren sąsiedniego osiedla, ale nie dalej
jak 20m od ściany naszego budynku) wybudowali korty tenisowe. Jak ktoś
tam gra to natychmiast zamykam okno a i tak to odbijanie piłki przeszkadza.

> Z natury rzeczy więc z tych zawodach będzie nadreprezentacja odludków.

Parę lat temu (jeszcze przed Covid) doszedłem do wniosku, że ten totalny
brak kontaktu z ludźmi mi bardzo doskwiera i nie bardzo wiem co można na
to poradzić.
Samego Covid w sensie wymuszonej izolacji w ogóle nie odczułem. Kilka
razy przenosiłem się do pracy do domu (nawet na 2 miesiące). Co za
różnica, czy siedzę przy kompie w domu, czy w pracy (i tak czasem nikogo
nie widząc przez cały dzień). Na te 2 miesiące to sobie nawet
wygodniejszy fotel z pracy przyniosłem bo na domowym krześle było mi
trudno wytrzymać.
Jeszcze jedna informacja - w drodze do pracy (pieszo na drugą stronę
ulicy) też czasem nawet człowieka nie zobaczę (szczególnie jak wracam -
zazwyczaj po 21-ej).
P.G.