>> Do początku lat 90-tych funkcjonowało wybieranie w systemie tzw.
>> miasto-miasto. Numery kierunkowe miały format 7X albo 8X lub 8XX. I

No co do tego, to miałbym wątpliwości. Na Górnym Śląsku to było 1xx(x),
a w rejonie Bydgoszczy 5xx(x).

>> było ich dostępnych tylko kilka dla każdego takiego rejonu (nie
>> było powiatów) tylko w najważniejszych regionalnych relacjach. I
>> numery te nie były stałe dla miasta docelowego. Np. (nie pamiętam
>> konkretnych X) 89 z Opola do Nysy, nie oznaczało, że Kędzierzyna do
>> Nysy też było 89, mogło to być np. 87. I taka Nysa czy Kędzierzyn
>> miała dostęp do 4-6 takich relacji regionalnych. Czasem dało się to
>> 'składać' jak w sieci kolejowej tj. Połączyć z Opola do Głuchołaz
>> via Nysa, czyli coś w deseń powiedzmy 89-876-

Pamiętam ciekawsze rzeczy.

Z Wrocławia do Świdnicy było 8735-, do Dzierżoniowa 8743-, do Wałbrzycha
8741- a te trzy miasta miały wspólną numerację sześciocyfrową. Co
ciekawe dawało się dodzwonić do Świdnicy przez Dzierżoniów, odwrotnie
nie. Przed zmianą na 6 cyfr takie cuda nie były oczywiście możliwe.

Z Wrocławia do Oławy było 8713-, ale był też numer tranzytowy, czyli z
Warszawy trza było kręcić 871-023-. Co ciekawe, dawało się zadzwonić z
Oławy do Oławy przez Wrocław: 7-023-. Odwrotnie też. Pamiętam, że
8713-7-023-7- dawało ledwie słyszalny sygnał.

Zegarynki w Świnoujściu i Zakopanem były darmowe nawet z kierunkowym! To
było jeszcze przy trzycyfrowych numerach 0-xxx (ale już nie pamiętam,
jakie to były). Zdarzało mi się dzwonić z dużych AWS-ów bez monety.

> Dawne 'wojewódzkie' książki telefoniczne miały zawsze taką mapkę z
> 'wektorami' wychodzącymi z tych miast opisanymi numerami
> 'miasto-miasto'

Sam kiedyś na własne potrzeby malowałem, ale, niestety, przepadły...

--
Grzexs