Sun, 18 Oct 2020 10:44:18 +0200, w <rmgv93$sji$1@dont-email.me>, heby
<h...@p...onet.pl> napisał(-a):

> > Nie trzeba było uruchamiać kodu, wystarczyło przy ładowaniu wpisać się w
> > odpowiednie komórki.
>
> To powoduje że nie kontrolujesz gdzie jest ekran. To poważny problem
> podczas pisania własnych programów ponieważ w środku RAMu masz dziurę na
> bufor pamięci gfx.

W czym problem?
Ładowałeś najpierw do RAM ekran, a potem wpisując się w komórki (podczas
ładowania) przełączałeś się na ten nowy ekra.

> Co z resztą łatwo zauważyć: cześc gier bez podmiany bufora ekranu w
> trakcie ładowania niszczyła display list antica powodując chaos na
> ekranie do ukończenia ładowania.

A to pamiętam.

> Uruchamianie kodu było niezbędne również po to aby odzyskać RAM
> przykryty ROMem lub robić relokacje w czasie rzeczywistym.

A tu pamiętam, że były gry korzystające z rozszerzeń RAM-u, ale chyba za wiele
ich nie było.

> Jeden z kompresorów (kiepskich) po każdej sekcji zerował następny blok
> pamięci ponieważ jego działanie polegało na szatkowaniu pliku tak aoby
> ominąć framenty z zerami. Zerowanie odbywało się właśnie poprzez wołanie
> kawałka kodu robiącego to podczas ładowania, dziesiatki razy.

A to akurat był świetny pomysł, bo oszczędzało czas ładowania.
Szczególnie przydatne przy freezerze, gdy zrzut pamięci był dokonany z regułami
sztuki (czyli restart kompa i wyczyszczenia RAM) przed ładowaniem
zabezpieczonej gry.