J.F. wrote:

> To jest ten, co nakleja kawalki bedace punktami lutowniczymi ?

A nie mam pojęcia, zdjęcie ilustracyjne. :-)
Tylko widzę, że to live bug, a nie dead bug.

> No coz, przy tym stopniu skomplikowania wolalbym chyba plytke, no i jak
> zaprojektujesz, to moze sie projekt przyda na przyszlosc.

Ano dokładnie. Jeszcze jest fakt, że projekt sensownie złożonej
płytki robi się kilka tygodni, to tydzień czekania na Chińczyka
niespecjalnie boli. A jak się komuś śpieszy, to polskie płytkarnie
mają opcję super-ekspres za dopłatą ~tysiaka.

> A tak to najpierw trzeba sie bedzie pomeczyc przy pajaku, a potem i tak
> plytke projektowac ...

Wszystko ma swoje zalety. Jak nie do końca wiesz, jak wynalazek
ma działać, to pająk się świetnie sprawdza. Na jednej płytce
prototypowej zapomniałem dać miejsce na ew. kondensator kompensacji
op-ampa i trzeba było płacić za wersję nr 2.

> Tym niemniej to jest mozliwe, trzeba pocwiczyc :-)

Nie zobaczę -- nie uwierzę, mnie eksperymenty skutecznie wyleczyły
z przekonania, że elektrochemia jest prosta.

> To moze wytrawic z blachy ?

I taki pomysł mi świta. Gdy się odejdzie od założenia, że
transformator ma być nawijany, to się otwierają fantastyczne
możliwości w zakresie integracji elementów magnetycznych,
chłodzenia i szynoprzewodów, a także minimalizacji liczby
połączeń w obwodach wysokoprądowych.

> Tylko znow trzeba sie bedzie pobawic ...

Ale ja nie mam problemu z zabawą, tylko niech to czemuś służy.

Pozdrawiam, Piotr