Określenie pozycji w enkoderze absolutnym w zakresie 0-360 stopni, to
banał, tj. odpowiednia tarcza kodowa załatwia sprawę.
Ale gdy trzeba rozeznać ile pełnych obrotów enkoder wykonał przy braku
zasilania, to klasycznym podejściem było albo zasilanie bateryjne, albo
stado kółek zębatych jak w szwajcarskim zegarku.

No ale od jakiegoś czasu pojawiły się enkodery, które chwalą się zarówno
pracą bezbateryjną jak i brakiem przekładni mechanicznych, np.:
http://www.baumerhuebner.com/absolutgeber.html?&L=1

Pierwsza myśl oczywiście: jak to działa?
Zwykły generator elektromagnetyczny odpada, enkoderem przecież można
kręcić dowolnie powoli.

Najlepsze co mi do głowy przychodziło, to raz na obrót napinać jakąś
sprężynkę, po czym sprężynka, po przekroczeni pewnej pozycji krytycznej
byłaby wyzwalana... i dup np. w jakiś piezoelektryk -- mamy impuls
energii, można obudzić jakąś elektronikę rozpoznać się w sytuacji i
zrobić zapis do pamięci nieulotnej, po czym zdechnąć... do następnego dup.

Tylko, że tak ordynarnie to nie może przecież działać ("no wearing
parts"). Pewną podpowiedzią było, że działa to w oparciu o jakieś
ezoteryczne zjawiska magnetyczne, technologia oczywiście opatentowana.

No ale może są jakieś właśnie zjawiska magnetyczne przypominające
napinanie sprężynki i dup.

Przypomniała mi się lekcja fizyki i zjawisko Barkhausena, (np.:
https://youtu.be/1xFRtdN5IJA?list=PLyQSN7X0ro2314mKy
UiOILaOC2hk6Pc3j&t=1739).
Do ferromagnetyka można zbliżać magnes dowolnie powoli, a i tak będzie
można usłyszeć trzaski, bo domeny przemagnesowują się raptownie i w
całości po przekroczeniu krytycznego progu. Ale szum Barkhausena raczej
będzie zbyt mały by zasilić z niego cokolwiek... no chyba że by istniał
materiał o bardzo dużych domenach, pewnie rzędu mm...

Zjawisko Barkhausena i marzenie o olbrzymich domenach okazało się dobrym
tropem, bo okazuje się, że olbrzymie domeny da się zrobić sztucznie:
https://en.wikipedia.org/wiki/Wiegand_effect

I to chyba jest to! :-)
Mając cewkę nawiniętą na takim "Wiegand wire" można dowolnie powoli
zbliżać magnes, po czym nastąpi dup!, przemagnesowanie, i pewnie
użyteczny już impuls energii do zasilenia elektroniki na chwilkę.

No i teraz moje pytania:
a) A może takie enkodery działa jeszcze inaczej?
b) Czy taki, najlepiej gotowy "Wiegand coil" można kupić, dostać, z
czegoś wyciągnąć lub samemu spreparować? (Wikipedia wspomina jakieś
niegdyś używane karty dostępowe...)

pzdr
mk