W dniu 2018-01-30 o 00:22, HF5BS pisze:
>
> Użytkownik "Marek" <f...@f...com> napisał w wiadomości
> news:almarsoft.9042255108252767033@news.neostrada.pl
...
>> Czemu w czasach PRL trzeba było czekać godzinami na zamówioną rozmowę
>> łączoną przez telefonistkę?
>
> 1. Ilość łączy do dyspozycji, umożliwiających realizację zamówionej usługi,

W jednostce wojskowej miałem dwa stojaki Srowgera, 200 numerów, a tylko
dwie linie wyjściowe.

> 2. Priorytety łączenia rozmów,

Pułkownik był łączony natychmiast, jak się tylko łącze zwolniło.
Albo "sztywnym" przez inną jednostkę, a tamta łączyła na miasto.

> 3. Chęci Pani Telefonistki, aby się pospieszyć w pracy... (coś jak
> powiedzenie o szefie - szanuj szefa swego, możesz mieć gorszego).

Nasze chęci były wprost proporcjonalne do "dobroci" osobnika, którego
się łączyło ;)

> 4. Możliwości techniczne...

Niecnie wykorzystywane, tak za dwa razy w miesiącu ;)

> itd.
> Zresztą, nie zawsze tak było - niekiedy połączenie dostawało się niemal
> od reki, nawet poniżej minuty od złożenia zamówienia.
>

Pamiętam, jak miejską centralę ze starej na nową przepięli i dzwoniłem
gdzieś (chyba do Warszawy), to po wybraniu ostatniego numeru od razu
miałem sygnał wołania. Wtedy było to niesamowite przeżycie :)

A jeszcze ok. 1985 zamawiając rozmowę z poczty (bodajże w Sandomierzu)
czekało się kilkadziesiąt minut.


--
Pozdrawiam.

Adam