Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <j...@l...waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrnplkm6q.md6.jaros@falcon.lasek.waw.pl...
>> Nie no, numer *stacjonarny* to para miedziana (a w ostateczności - FTTH).
>
> Nie, numer stacjonarny to numer stacjonarny, a linia stacjonarna to linia

No, tak mniejwięcej. Numerem domowym może być przecież także "komórka".
Spierać sie możemy o definicje, ale tu mam na myśli, co, ktoś z zewnątrz,
myśli o tym, jak mu podam numer w Sferii.

> stacjonarna. Dwie rózne rzeczy. Ja jeszcze pamiętam zamawianie rozmowy
> zamiejscowej przez telefonistkę -- podawało się nazwę miejscowości oraz
> numer. W moim przypdku ten numer brzmiał: 1. Do wyboru były poza tym
> numery 2 i 3. Więcej linii tam nie było.

To i tak panie dobrze, że numeracja jednolita była. Bo w niektórych wsiach
(sporadycznie i miastach, gdzie była CR), to do jednego było np. 4, do
drugiego 48, do jeszcze innego 482, a chyba mi się trafiło, przy
przeglądaniu "literatury faktu" w postaci książki telefonicznej, że i 4823
tam było. Oczywiście, te numery są z czapy, ale nie o to chodzi, czy
istniały, tylko o to, jak to było widziane w spisie, jak miały sie do
siebie. Nie bardzo wiem, czemu tak mieszano, czyżby abonent sobie wybierał
numer? To by było... Bo przecież skoro telefonistka łączyła, to dowolną
karteczkę mógł mieć pod lampką z gniazdkiem...

--
Łapy, łapy, cztery łapy,
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty? Może ty? Może jednak ja...?