Michał Grodecki <m...@u...pk.edu.pl.wytnij.to> napisał(a):

> Odnosząc się do budownictwa: utrata stateczności może nastąpić zanim
> naprężenia dojdą do wytrzymałości materiału (w największym uproszczeniu,
> nie wchodząc w plastyczność i okolice). Przykład: pręt stalowy ściskany
> jeżeli tylko będzie odpowiednio smukły utraci stateczność przy
> naprężeniach dużo mniejszych od wytrzymałości stali, będąc cały czas w
> zakresie sprężystym.
> Mówi się o stanie granicznym wytrzymałości i stateczności, spełnienie
> jego wymogów ma zabezpieczyć przed zniszczeniem konstrukcji zarówno
> przez naprężenia przekraczające wytrzymałość materiału (w największym
> uproszczeniu!) jak i poprzez utratę stateczności.

Poprzez wytrzymałość materiału masz na myśli przekroczenie Rm (granicy
wytrzymałości na rozciąganie)? Bo coś mi tu nie gra... Bo jeśli liczysz pręt i
wyboczenie następuje poniżej Re (granicy plastyczności) to stosujesz wzory
Eulera, ale jeśli naprężenia krytyczne są większe niż Re to wtedy stosujesz
wzory Tetmajera-Jasińśkiego (to w odniesieniu do prętów). Więc nie wydaje mi
się, żeby wyboczenie mogło zajść powyżej Rm (po przekroczeniu wytrzymałości na
rozerwanie), bo wtedy to już trzeba uciekać spod takiej konstrukcji :D
Oczywiście wyboczenie może zajść w zakresie plastycznym, ale o tym mówią wzory
Tetmajera, więc jeśli nawet przekroczę te Re to konstrukcja dalej stoi, ale
się wyboczy. Zaś jak przekroczę Rm to tu już nie ma co liczyć na szczęście :)
Oczywiście moje rozważania dotyczą materiałów plastycznych, bo przy kruchych
trzeba zmienić sposób myślenia.

Co do powłok (walców) to spotkałem się z opinią, że przy ściskaniu wzdłużnym,
pierwsze lokalne przejawy (pół fale) wyboczenia mogą zahamować dalszy rozwój
utraty stateczności na wyższych partiach walca.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/