On 17/10/2020 20:31, r...@k...pl wrote:
>> To nie jest takie oczywiste w Atari. Ogólnie aby coś wyświetlić programy
>> uruchamiały kod który sobie wyswietlał, co mu pasowało.
> Ale to pamiętam, że było możliwe -- wystarczyło pisać do pamięci ekranu.

Można pisać gdzie się chce podczas czytania, w tym i w domyslny RAM
trybu gr0.

> Albo chyba profesjonalnie było umieścić gdzieś w pamięci nowy ekran, a potem
> tylko (z poziomu ładowania) umieścić wskazanie do nowego ekranu.

Nie, to często jedyne wyjście aby mieć więcej pamieci. Ekran Atari mógł
zając kilkadziesiąt bajtów z prostym napisem i to była *oszczędnośc* w
stosunku do podstawowego trybu graficznego.

> I ponieważ nie zawsze system od razu przełączał się na nowy ekran, to czasem
> ten nowy ekran pokazywał się z opóźnieniem -- za każdym ładowaniem w innym
> momencie :)

Zasze przełączanie było natychmitowe, kod się wywoływał, tworzył display
list, i ramkę pźniej było go widać na ekranie. Nie spotkałem gry na
Atari która robiła by machloje z ekranem w sposób randomiczny.

> Coś mi tam właśnie zaświtało, że były dwie komórki, które wskazywały gdzie w
> pamięci jest ten nowy ekran.

Nie, to jest nieskończenie bardziej skomplikowane. Na Atari nie ma
czegoś takiego jak "ekran". Jest display list Antica który okresla jak
dma ma pobierać i jak interpretować zawartośc RAM. To jest zdecydowanie
wiecej pamieci niż 2 bajty, powiedzmy że minimum kilkadziesiąt aby
wyświetlić jeden duży napis.

> Ale, żeby go pokazać, nie musiano nic uruchamiać.

Aby pokazać coś innego niż ekran domyślny podczas ładowania wymagane
było uruchomienie kodu.

Można oczywiście załadować jakiś napis wprost w domyślną lokalizację
pamieci gr0, ale to jest jechanie po bandzie i nie kojarze ani jednej
gry/programu robiącego coś tak niebezpiecznego.